Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα science. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα science. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Phylo


Μου αρέσει. Τρως κόλλημα και (έχεις την ψευδαίσθηση ότι) βοηθάς. Μου πήρε λίγη ώρα να καταλάβω κάτι βασικό, πως όλες οι sequences τελικά έρχονται στο ίδιο μήκος οπότε κάποια gaps θα τα έχεις ούτως ή άλλως.

Και τώρα, πριν το βάλουν σε κάνα slashdot και το τσακίσει όλος ο κόσμος, μπορώ να καμαρώσω που είμαι 16ος στη συμμετοχή από τους 296 και έκανα και ένα high-score (24 με μέσο όρο το 11) στο level 1059, που σχετίζεται με τις ασθένειες υπερεκπληξία (ελπίζω πως λέγεται έτσι) και επιληψία.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Αμαρτίαι γονέων

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, απόψε ζήλεψα πολύ.

Βαριόμουν, και καθόμουν στο χαζοκούτι (που στις μέρες μας, βέβαια, ουδόλως θυμίζει κουτί). Έβλεπα ΣΚΑΪ και μια εκπομπή που μιλούσε για τον Πλούτωνα (τον τέως πλανήτη, ή planot όπως σκέφτηκα να τον βαφτίσω αλλά βέβαια με είχαν προλάβει άλλοι). Κάποια στιγμή, μας έδειξε και την καθηγήτρια Αστροφυσικής του Κολοράντο, την κυρία Φραν Μπάγκεναλ, και η καρδιά μου γέμισε φθόνο όταν την έδειξε να καβαλάει το παπάκι της, και η κάμερα έκανε ζουμ σε μια ταμπελίτσα που έχει βάλει επάνω, η οποία έλεγε “my other vehicle is on its way to Pluto”*.

Πολύ θα ήθελα να είμαι σε θέση να μπορώ να ισχυριστώ κάτι ανάλογο, έστω κι αν το αντιλαμβάνονταν μόνο λίγοι. Είναι ο ίδιος λόγος που αν έκανα ποτέ τατουάζ, θα έκανα αυτό:

Δεν το έκανα, όμως, ούτε βγήκα ποτέ στην παραλία με το μαγιό μόνο και μερικά παράσημα κρεμασμένα με αλυσίδα στο λαιμό.

Δεν βαριέσαι, τα παιδιά μου θα την πληρώσουν. Όσα δεν έκανα εγώ, θα γίνουν ο λόγος να τα αγχώνω και να τσακωνόμαστε όταν μεγαλώσουν. Γιατί να σπάσω εγώ την παράδοση αιώνων;

Ο Αλέξανδρος, ας πούμε, που ο παιδικός σταθμός τού έχει κάνει πολύ καλό και είναι ήδη σημαντική προώθηση της εξέλιξής του, του άρεσαν από μικρότερη ηλικία τα σκουπιδιάρικα. Καθώς επιστρέφαμε σήμερα το μεσημέρι στο σπίτι, μου ανέλυε από το πίσω κάθισμα πως όταν μεγαλώσει θα γίνει σκουπιδιάρης, και μάλιστα σκουπιδιάρης που θα αδειάζει τον κάδο και μετά θα τον πλένει για να μυρίζει πολύ ωραία. Δεν του είπα να γίνει δικηγόρος ή γιατρός πρώτα, δεν του είπα «ναι, και στο τέλος θα μου φέρεις για νύφη και μια Ουμφούφου με κόκαλο στη μύτη», μόνο γέλασα από χαρά (επειδή αν γέλαγα κοροϊδευτικά θα το καταλάβαινε) και του είπα «να γίνεις ό,τι θέλεις, καλέ μου».

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Αλλεργίες

Πριν μερικές ημέρες, το Star διαφήμιζε πως θα δείξει την «Επαφή» (Contact). Ήταν παρούσα και η κουνιάδα μου, η οποία δήλωσε «Η πιο βλακεία ταινία που έχει παίξει η Τζόντι Φόστερ.»

Σήμερα, λίγο πριν ξεκινήσει η «Επαφή», ήταν πάλι παρούσα η κουνιάδα μου. Κατά τη διάρκεια της καρτέλας «ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ: Η επαφή», πάλι δήλωσε: «Η πιο βλακεία ταινία που έχει παίξει η Τζόντι Φόστερ.» Το μόνο που βρήκα να πω, ήταν «Η ταινία αδίκησε λίγο το βιβλίο του Σαγκάν, αλλά τι να κάνουμε;» Δεν μπορώ να περιγράψω το αίσθημα που με πιάνει όταν πλανάται ασυνεννοησία στον αέρα, αλλά φανταστείτε κάτι που έχει μια γερή δόση κούρασης και απογοήτευσης.

Παρεμπιπτόντως, όταν ακούω υποκειμενικές απόψεις εκπεφρασμένες υπό μορφήν οικουμενικής αλήθειας, τσινάω και θέλω να αντιδράσω, αλλά το έχω περιορίσει πολύ με το πέρασμα του χρόνου, επειδή παλαιότερες αντιδράσεις άλλων ανθρώπων που έχουν υποπέσει στο —κατ' εμέ— παράπτωμα, ήταν «μα εννοείται πως αφού μιλάω εγώ, την άποψή μου λέω», κι αν τους αναφέρω πως «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» ή κάτι αντίστοιχο που να άπτεται της σημασίας που έχει η όποια επιλογή λέξεων, ύφους, ακόμα και χρονισμού εκφοράς του λόγου, μου λένε πως «κολλάω σε λεπτομέρειες». Συνήθως σταματάω εκεί, εκτός αν είναι άσχημη η μέρα μου και είναι ανάδρομη η Έριδα, οπότε το φυλάω και μεταχρονολογημένα πετάω μερικές δια χειρός επιλεγμένες και ωριμασμένες φυσικά στον ήλιο λεπτομέρειες για να κολλήσουν οι άλλοι. Αν έχω όρεξη. Άνθρωπος είμαι κι εγώ, ικανός για τα καλύτερα και τα χειρότερα, με φυσική τάση προς τα χειρότερα.

Η παρούσα ανάρτηση δεν είναι εξομολόγηση παραπόνου για την κουνιάδα μου, αν δεν είναι ήδη σαφές: δεν μου φταίει η κοπέλα, είναι δηλωμένα αλλεργική στην ΕΦ, και δεν είναι η μόνη. Πολύς κόσμος θεωρεί πως ένα έργο (βιβλίο, ταινία) κατηγοριοποιείται ως ΔΡΑΜΑ ή ΚΩΜΩΔΙΑ ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ή ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ή ΙΣΤΟΡΙΚΟ ή ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ή ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, αλλά ένα από αυτά. Σαν να λέμε, εσύ είσαι ή ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ή ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ή ΠΑΤΡΙΝΟΣ ή ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ κ.τ.λ, αλλά ένα από αυτά. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι έχουν δυσκολία να φανταστούν πολλούς άξονες κάθετους μεταξύ τους. Για πολλούς το όριο είναι στους τρεις άξονες (διπλωπικής όρασης γαρ), σε άλλους είναι δύο (η Γη είναι επίπεδη), και για αρκετούς, απ' ό,τι καταλαβαίνω, ένας άξονας είναι αρκετός για πάσα δυνατή χρήση.

Σημειωτέον, την ταινία την είδα όταν ήρθε στους ελληνικούς κινηματογράφους, έχοντας διαβάσει το βιβλίο του Sagan. Η ταινία, όπως σχεδόν όλες οι βασισμένες σε βιβλίο, έκανε πολλές υποχωρήσεις και αλλαγές, ναι. Σε αυτή τη δεύτερη θέαση, προσπάθησα να το δω με το μάτι κάποιου που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, και, όσο το δυνατόν, προσποιήθηκα πως δεν είχα στη ζωή μου ιδιαίτερη επαφή με την ΕΦ. Ε, δεν μπόρεσα να δω την ταινία ως «βλακεία». Δεν είναι αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου, και παρότι την νιώθεις αρκετά βεβιασμένη (υποψιάζεσαι πως από κάτω υπάρχει όγκος έργου που το στρίμωξαν), η ηθοποιία και οι διάλογοι είναι καλοί, η παραγωγή είναι προσεγμένη, το μήνυμα είναι σωστό. Αλλά είναι ΕΦ, γραμώτο. Μπορεί να μην έχει ρομπότ και λέιζερ και πίου-πίου που έχουν τα σκουπίδια που έχουν βγάλει το όνομα στην ΕΦ, αλλά είναι αναγνωρισίμως ΕΦ, οπότε «βλακεία».

Είπαμε, κούραση και απογοήτευση. Και ένα κενό στο στομάχι. Όχι κενό όπως όταν είσαι ερωτευμένος, αλλά κενό περιστραμμένο κατά 90° γύρω από τον τέταρτο κατά σειρά άξονα από τους κάθετους μεταξύ τους (hint hint :). Το smiley επειδή εγώ δεν είμαι ΣΟΒΑΡΟΣ xor ΙΛΑΡΟΣ.¹

Αξίζει να αναφέρω πως ήταν λίγο καιρό τώρα που σκεφτόμουν να γράψω μια τέτοια ανάρτηση, αλλά είχα ξεθυμάνει εκεί, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει λίγο η ανάρτηση. Χάριν ευκολίας, ας πούμε πως εκεί ήταν η ταινία και εδώ το βιβλίο, που ανέκαθεν υπήρχαν στο μυαλό μου και γράφτηκαν ταυτόχρονα. Οι όποιες διαφορές στα δύο κείμενα (κάτι σαν τον Κρόνο/Carl και Δία/HAL του 2001) οφείλονται σε τοπικές χωροχρονικές ανωμαλίες.

Κατά τα άλλα, το Star προλογίζει τον Οδυσσέα με τον Armand Assante με τη μεγαλειώδους συλλήψεως φράση «Το Hollywood υποκλίνεται στην ελληνική μυθολογία» (περίπου). Ουά χα χα. Το Hollywood υποκλίνει την ελληνική μυθολογία, της χώνει έναν πούτσο ΝΑ! στον κώλο, με τα αρχίδια του να θωπεύουν την κλειτορίδα της και το πουτσοκέφαλο να γαργαλάει τις αμυγδαλές της. Το πατριωτικό σας ένστικτο θα μου φέρει αντίρρηση και θα μου υπενθυμίσει πως «εμείς είμαστε παραδοσιακά οι πουτσαράδες, από πού κι ως πού βρήκε το Hollywood τέτοια μαλαπέρδα;» και εγώ θα σας πω με συγκατάβαση «αυτά τα φτιάνουν με γκομπγιούτερ», και ξέρω από αυτά (έχω μαύρη ζώνη και τέσσερα νταν, ρε μαλάκα, νταν).

Το είπαν και οι RHCP: Space may be the final frontier, but it's made in a Hollywood basement. Μεγαλειώδης στίχος, όπως και ευρηματικότατος ο τίτλος του τραγουδιού (Californication³).

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

¹ για τους μη κομπιουτερίζοντες: αποκλειστική διάζευξη / eXclusive OR (σύμβολο ⊕) είναι μια πράξη της Boolean λογικής, που έχει αληθές αποτέλεσμα αν μόνο ο ένας (και αυστηρά μόνο ο ένας) από τους δύο όρους είναι αληθής. Αν και οι δύο είναι αληθείς ή ψευδείς, το αποτέλεσμα είναι ψευδές. Ή το ένα, ή το άλλο.²

² αν νομίζετε πως μπορούσα να χρησιμοποιήσω το xor και στο παράδειγμα ΠΑΣΟΚ ⊕ ΝΔ ⊕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ⊕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ⊕ ΠΑΤΡΙΝΟΣ ⊕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ, είστε πολύ γελασμένοι, και εγώ θα ήμουν ξεφτίλας προγραμματισταράς–αναληταράς, αφού αν ήμουν Πατρινός γαύρος πρασινοφρουρός, το αποτέλεσμα θα ήταν αληθές και το παράδειγμα θα ήταν άχρηστο για τη χρήση που ήθελα, και στο τέλος θα το έκλεινα το μαγαζί ως «πολύ ηλίθιος για να έχω δικό μου blog».⁴

³ αν δεν είναι προφανές, είναι μίξη του California και του fornication (fuck, λέει ο μύθος, σήμαινε Fornication Under Consent of the King)

⁴ Θα έπρεπε να υπάρχει ECDL ή αντίστοιχο για bloggers. Παλιά το λέγαμε «έκθεση ιδεών». Βέβαια, καθώς χρησιμοποιώ το αρκτικόλεξο ECDL, δεν είμαι σίγουρος αν το τεστ θα αποδείκνυε την ικανότητα ή την ηλιθιότητα.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Επιχειρησιακό πνεύμα

Στο πνεύμα των "τσοντών" με ευρηματικούς τίτλους (Κλεοπάρτα, Ο παλούκι λουκ και η άγρια στύση κτλ), προλαβαίνουμε να γυρίσουμε μια υπερπαραγωγή με τον τίτλο “Large Hard-On Collector” ή όχι;

Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Startups

Το post αυτό δεν ενδείκνυται για ευαίσθητους (όσους έχουν απομείνει).

Αναζητώ συνεργάτες και κεφάλαια για μια επιχείρηση που θα χεστεί στο τάλιρο για πολλά χρόνια.

Συγκεκριμένα, θα ξεκινήσω μια παράνομη επιχείρηση που θα γεννάει κλώνους διασημοτήτων ειδικά μεγαλωμένους (κυρίως μεγαλωμένες, αν κρίνω από τα trends της αγοράς και γενικώς της ανθρωπότητας) και αναθρεμμένους (αναθρεμμένες, ομοίως) για την απόλαυση της πελατείας μου, που θα ανήκει στην αφρόκρεμα της κοινωνίας (είπαμε, τη λέμε αφρόκρεμα επειδή επιπλέει στο νερό, όπως άλλα πράγματα).

Τα συμβόλαια θα είναι 18χρονα (για να μην είμαστε και εντελώς ανήθικοι), γύρω στις €18000 το χρόνο ανά πελάτη.

Τεχνικές λεπτομέρειες/ανάγκες:

• Μπροστάντζα της εταιρίας θα είναι και καλά κρυογονική διατήρηση ιστών για αντιμετώπιση μελλοντικών ασθενειών των πελατών. Ας πούμε πως είναι παραπλήσιο αντικείμενο: τουλάχιστον αιτιολογεί ασφαλείς εγκαταστάσεις με σημαντικά μέτρα ασφαλείας.

• Θα χρειαστούμε τρίχες (στη χειρότερη) από διάσημες και διάσημους. Σημαντικά κεφάλαια θα αφιερωθούν για αυτό το σκοπό στις περιπτώσεις που οι διασημότητες είναι νεκρές εδώ και καιρό, ενώ για τους εν ζωή τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα.

• Στις εγκαταστάσεις θα πρέπει να υπάρχει μια, for all practical purposes, βιόσφαιρα, όπου θα μεγαλώνουν όλα τα τέκνα/σκλαβάκια προς πώληση, προστατευμένα από τη γενετική τους κληρονομιά και γνώση.

• Θα περιέχεται αναγκαστικά και μονάδα τοκετών, για τις παρένθετες μητέρες, για να αποφευχθούν στατιστικά στοιχεία που θα οδηγήσουν στην επιχείρηση. Παρένθετες μητέρες θα βρεθούν, και αν υπάρχει ένας μηχανισμός συγκάλυψης (ζευγάρια που θα προσποιούνται πως είναι οι μελλοντικοί γονείς), θα καταφέρουμε να μην αποκαλυφθούμε δια εκείνης της οδού.

• Το προσωπικό που θα φροντίζει και θα μεγαλώνει τα παιδιά θα πρέπει να έχει επιλεγεί με μεγάλη προσοχή. Ίσως θα είναι καλύτερα να προέρχονται από κοινωνίες όπου η διεθνής κοσμική σκηνή δεν είναι και τόσο μέσα στην καθημερινότητα, άρα μιλάμε για φτωχά κράτη. Κούβα, διάφορες χώρες της Αφρικής, Θιβέτ, τέτοια πράγματα.

• Για πρακτικούς λόγους, τα παιδιά θα μεγαλώνουν μαθαίνοντας τα αγγλικά ως μητρική τους γλώσσα, με δεύτερη γλώσσα τη μητρική γλώσσα της διασημότητας. Ας πούμε, μια μικρή Lætitia Casta θα πρέπει να ξέρει γαλλικά, δεν συμφωνείτε;

• Προφανώς η διαφήμιση θα είναι στόμα με στόμα. Δεδομένης της παρανομίας του θέματος και της ενεργής εμπλοκής και άρα συνενοχής των πελατών, έχουμε μεγάλες πιθανότητες να μη μας πιάσουν ξεβράκωτους μεταμφιεσμένοι αστυνομικοί.

• Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο διαφυγής. Βάσει των κεφαλαίων που θα έχουν εισρεύσει, μια δεύτερη ταυτότητα δεν θα είναι δύσκολο να έχει εξασφαλιστεί τουλάχιστον για το ΔΣ.

• Ακόμα καλύτερα (και θρασύτερα), για την περίπτωση που όλα βγουν στη φόρα, με άλλο όνομα έχουν κατοχυρωθεί τα συγγραφικά δικαιώματα της ιστορίας ως απλή ΕΦ, ώστε όταν θα γίνει ταινία, να έχουμε κεφάλαια και από εκεί.

• Όταν το οργανωμένο έγκλημα μας πάρει χαμπάρι και ζητήσει μερίδιο, αναγκαστικά θα ανεβάσουμε τις τιμές. Ίσως να πρέπει εκ των προτέρων να είναι πιο ψηλά οι τιμές. Λίγες είναι οι βεβαιότητες της ζωής. Ο θάνατος είναι μία. Το νταβατζιλίκι μιας επικερδούς επιχείρησης είναι ακόμα μία.


Ανατριχιαστικό, ε; Η ιδέα ανταγωνίζεται στα ίσια το «Τζακ Μπάρον και η αιωνιότητα».

Φυσικά, δεν θα το κάνω. Από τον κώλο μου τα βγάζω.

Αλλά κάποιος θα το κάνει.