Στιγμές που θα ήθελες να έχεις κάμερα αναμμένη αλλά δυστυχώς δεν.
Αλέξανδρος και Μενέλαος έχουν αδειάσει το μεγάλο καναπέ για να παίξουν Τακέσι (χοροπηδητά ή/και πέσιμο με ορμή), οπότε προτείνω να τους βάλω μουσική. Διαπιστώνω ότι ως δια μαγείας έχουν εξαφανιστεί όλες οι μνήμες σταθμών στο ραδιόφωνο και οι ρυθμίσεις είναι άλαν ντάλον (ο Μενέλαος κοιτούσε αλλού όταν έκανα μια σχετική ερώτηση), και καθώς κάθομαι να προχειροφτιάξω τα πράγματα, ακούω δίπλα μου και γυρνάω να δω:
–Μενέλαε! Μου χάλασες τον Βένομ! [και ακολουθώντας τις οδηγίες μου που έχω προαναφέρει] Γιατί μου τον χάλασες;
–[Μισοκλείνοντας τα μάτια με υφάκι]Γιατί είμαι κακό παιδί…
ΥΓ Αφού το κακό παιδί μπαίνει την τιμωρία του στη γωνία, πάω μέχρι την κουζίνα και με ακολουθεί ο Αλέξανδρος:
–Μπαμπά, ξέρεις τον Μάικλ Τζάκσον;
–[Ζντουπ!] Τον ξέρω τον Μάικλ Τζάκσον.
–Είναι αυτός που έχει πεθάνει;
–[Ζντουπ²!] Ναι, αυτός που έχει πεθάνει είναι. Είπαν για αυτόν στο ραδιόφωνο τώρα;
–Όχι, εγώ από μικρός ξέρω τον Μάικλ Τζάκσον, απλά ήθελα να δω αν είναι αυτός που έχει πεθάνει.
In the quiet words of the Virgin Mary… come again?
Φλυαρίες ποικίλου περιεχομένου, που πολύ αμφιβάλλω αν θα ενδιαφέρουν πάνω από 2 άτομα (εμένα συμπεριλαμβανομένου :)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα crime. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα crime. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 23 Μαΐου 2008
Startups
Το post αυτό δεν ενδείκνυται για ευαίσθητους (όσους έχουν απομείνει).
Αναζητώ συνεργάτες και κεφάλαια για μια επιχείρηση που θα χεστεί στο τάλιρο για πολλά χρόνια.
Συγκεκριμένα, θα ξεκινήσω μια παράνομη επιχείρηση που θα γεννάει κλώνους διασημοτήτων ειδικά μεγαλωμένους (κυρίως μεγαλωμένες, αν κρίνω από τα trends της αγοράς και γενικώς της ανθρωπότητας) και αναθρεμμένους (αναθρεμμένες, ομοίως) για την απόλαυση της πελατείας μου, που θα ανήκει στην αφρόκρεμα της κοινωνίας (είπαμε, τη λέμε αφρόκρεμα επειδή επιπλέει στο νερό, όπως άλλα πράγματα).
Τα συμβόλαια θα είναι 18χρονα (για να μην είμαστε και εντελώς ανήθικοι), γύρω στις €18000 το χρόνο ανά πελάτη.
Τεχνικές λεπτομέρειες/ανάγκες:
• Μπροστάντζα της εταιρίας θα είναι και καλά κρυογονική διατήρηση ιστών για αντιμετώπιση μελλοντικών ασθενειών των πελατών. Ας πούμε πως είναι παραπλήσιο αντικείμενο: τουλάχιστον αιτιολογεί ασφαλείς εγκαταστάσεις με σημαντικά μέτρα ασφαλείας.
• Θα χρειαστούμε τρίχες (στη χειρότερη) από διάσημες και διάσημους. Σημαντικά κεφάλαια θα αφιερωθούν για αυτό το σκοπό στις περιπτώσεις που οι διασημότητες είναι νεκρές εδώ και καιρό, ενώ για τους εν ζωή τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα.
• Στις εγκαταστάσεις θα πρέπει να υπάρχει μια, for all practical purposes, βιόσφαιρα, όπου θα μεγαλώνουν όλα τα τέκνα/σκλαβάκια προς πώληση, προστατευμένα από τη γενετική τους κληρονομιά και γνώση.
• Θα περιέχεται αναγκαστικά και μονάδα τοκετών, για τις παρένθετες μητέρες, για να αποφευχθούν στατιστικά στοιχεία που θα οδηγήσουν στην επιχείρηση. Παρένθετες μητέρες θα βρεθούν, και αν υπάρχει ένας μηχανισμός συγκάλυψης (ζευγάρια που θα προσποιούνται πως είναι οι μελλοντικοί γονείς), θα καταφέρουμε να μην αποκαλυφθούμε δια εκείνης της οδού.
• Το προσωπικό που θα φροντίζει και θα μεγαλώνει τα παιδιά θα πρέπει να έχει επιλεγεί με μεγάλη προσοχή. Ίσως θα είναι καλύτερα να προέρχονται από κοινωνίες όπου η διεθνής κοσμική σκηνή δεν είναι και τόσο μέσα στην καθημερινότητα, άρα μιλάμε για φτωχά κράτη. Κούβα, διάφορες χώρες της Αφρικής, Θιβέτ, τέτοια πράγματα.
• Για πρακτικούς λόγους, τα παιδιά θα μεγαλώνουν μαθαίνοντας τα αγγλικά ως μητρική τους γλώσσα, με δεύτερη γλώσσα τη μητρική γλώσσα της διασημότητας. Ας πούμε, μια μικρή Lætitia Casta θα πρέπει να ξέρει γαλλικά, δεν συμφωνείτε;
• Προφανώς η διαφήμιση θα είναι στόμα με στόμα. Δεδομένης της παρανομίας του θέματος και της ενεργής εμπλοκής και άρα συνενοχής των πελατών, έχουμε μεγάλες πιθανότητες να μη μας πιάσουν ξεβράκωτους μεταμφιεσμένοι αστυνομικοί.
• Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο διαφυγής. Βάσει των κεφαλαίων που θα έχουν εισρεύσει, μια δεύτερη ταυτότητα δεν θα είναι δύσκολο να έχει εξασφαλιστεί τουλάχιστον για το ΔΣ.
• Ακόμα καλύτερα (και θρασύτερα), για την περίπτωση που όλα βγουν στη φόρα, με άλλο όνομα έχουν κατοχυρωθεί τα συγγραφικά δικαιώματα της ιστορίας ως απλή ΕΦ, ώστε όταν θα γίνει ταινία, να έχουμε κεφάλαια και από εκεί.
• Όταν το οργανωμένο έγκλημα μας πάρει χαμπάρι και ζητήσει μερίδιο, αναγκαστικά θα ανεβάσουμε τις τιμές. Ίσως να πρέπει εκ των προτέρων να είναι πιο ψηλά οι τιμές. Λίγες είναι οι βεβαιότητες της ζωής. Ο θάνατος είναι μία. Το νταβατζιλίκι μιας επικερδούς επιχείρησης είναι ακόμα μία.
Ανατριχιαστικό, ε; Η ιδέα ανταγωνίζεται στα ίσια το «Τζακ Μπάρον και η αιωνιότητα».
Φυσικά, δεν θα το κάνω. Από τον κώλο μου τα βγάζω.
Αλλά κάποιος θα το κάνει.
Αναζητώ συνεργάτες και κεφάλαια για μια επιχείρηση που θα χεστεί στο τάλιρο για πολλά χρόνια.
Συγκεκριμένα, θα ξεκινήσω μια παράνομη επιχείρηση που θα γεννάει κλώνους διασημοτήτων ειδικά μεγαλωμένους (κυρίως μεγαλωμένες, αν κρίνω από τα trends της αγοράς και γενικώς της ανθρωπότητας) και αναθρεμμένους (αναθρεμμένες, ομοίως) για την απόλαυση της πελατείας μου, που θα ανήκει στην αφρόκρεμα της κοινωνίας (είπαμε, τη λέμε αφρόκρεμα επειδή επιπλέει στο νερό, όπως άλλα πράγματα).
Τα συμβόλαια θα είναι 18χρονα (για να μην είμαστε και εντελώς ανήθικοι), γύρω στις €18000 το χρόνο ανά πελάτη.
Τεχνικές λεπτομέρειες/ανάγκες:
• Μπροστάντζα της εταιρίας θα είναι και καλά κρυογονική διατήρηση ιστών για αντιμετώπιση μελλοντικών ασθενειών των πελατών. Ας πούμε πως είναι παραπλήσιο αντικείμενο: τουλάχιστον αιτιολογεί ασφαλείς εγκαταστάσεις με σημαντικά μέτρα ασφαλείας.
• Θα χρειαστούμε τρίχες (στη χειρότερη) από διάσημες και διάσημους. Σημαντικά κεφάλαια θα αφιερωθούν για αυτό το σκοπό στις περιπτώσεις που οι διασημότητες είναι νεκρές εδώ και καιρό, ενώ για τους εν ζωή τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα.
• Στις εγκαταστάσεις θα πρέπει να υπάρχει μια, for all practical purposes, βιόσφαιρα, όπου θα μεγαλώνουν όλα τα τέκνα/σκλαβάκια προς πώληση, προστατευμένα από τη γενετική τους κληρονομιά και γνώση.
• Θα περιέχεται αναγκαστικά και μονάδα τοκετών, για τις παρένθετες μητέρες, για να αποφευχθούν στατιστικά στοιχεία που θα οδηγήσουν στην επιχείρηση. Παρένθετες μητέρες θα βρεθούν, και αν υπάρχει ένας μηχανισμός συγκάλυψης (ζευγάρια που θα προσποιούνται πως είναι οι μελλοντικοί γονείς), θα καταφέρουμε να μην αποκαλυφθούμε δια εκείνης της οδού.
• Το προσωπικό που θα φροντίζει και θα μεγαλώνει τα παιδιά θα πρέπει να έχει επιλεγεί με μεγάλη προσοχή. Ίσως θα είναι καλύτερα να προέρχονται από κοινωνίες όπου η διεθνής κοσμική σκηνή δεν είναι και τόσο μέσα στην καθημερινότητα, άρα μιλάμε για φτωχά κράτη. Κούβα, διάφορες χώρες της Αφρικής, Θιβέτ, τέτοια πράγματα.
• Για πρακτικούς λόγους, τα παιδιά θα μεγαλώνουν μαθαίνοντας τα αγγλικά ως μητρική τους γλώσσα, με δεύτερη γλώσσα τη μητρική γλώσσα της διασημότητας. Ας πούμε, μια μικρή Lætitia Casta θα πρέπει να ξέρει γαλλικά, δεν συμφωνείτε;
• Προφανώς η διαφήμιση θα είναι στόμα με στόμα. Δεδομένης της παρανομίας του θέματος και της ενεργής εμπλοκής και άρα συνενοχής των πελατών, έχουμε μεγάλες πιθανότητες να μη μας πιάσουν ξεβράκωτους μεταμφιεσμένοι αστυνομικοί.
• Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο διαφυγής. Βάσει των κεφαλαίων που θα έχουν εισρεύσει, μια δεύτερη ταυτότητα δεν θα είναι δύσκολο να έχει εξασφαλιστεί τουλάχιστον για το ΔΣ.
• Ακόμα καλύτερα (και θρασύτερα), για την περίπτωση που όλα βγουν στη φόρα, με άλλο όνομα έχουν κατοχυρωθεί τα συγγραφικά δικαιώματα της ιστορίας ως απλή ΕΦ, ώστε όταν θα γίνει ταινία, να έχουμε κεφάλαια και από εκεί.
• Όταν το οργανωμένο έγκλημα μας πάρει χαμπάρι και ζητήσει μερίδιο, αναγκαστικά θα ανεβάσουμε τις τιμές. Ίσως να πρέπει εκ των προτέρων να είναι πιο ψηλά οι τιμές. Λίγες είναι οι βεβαιότητες της ζωής. Ο θάνατος είναι μία. Το νταβατζιλίκι μιας επικερδούς επιχείρησης είναι ακόμα μία.
Ανατριχιαστικό, ε; Η ιδέα ανταγωνίζεται στα ίσια το «Τζακ Μπάρον και η αιωνιότητα».
Φυσικά, δεν θα το κάνω. Από τον κώλο μου τα βγάζω.
Αλλά κάποιος θα το κάνει.
Τρίτη 12 Ιουνίου 2007
Ο Σέρλοκ Χολμς και η υπόθεση του χαμένου ρολογιού
Bush in Albania.
Όλη η φάση παίζει στο 00:55 - 00:57 περίπου. Το ερώτημα που τίθεται, είναι αν το ρολόι το έβγαλε ο ίδιος και το έβαλε στην τσέπη του, ή πρόλαβε και του το έφαγε ένα τσακάλι που έκανε κίνηση καριέρας;
Όλη η φάση παίζει στο 00:55 - 00:57 περίπου. Το ερώτημα που τίθεται, είναι αν το ρολόι το έβγαλε ο ίδιος και το έβαλε στην τσέπη του, ή πρόλαβε και του το έφαγε ένα τσακάλι που έκανε κίνηση καριέρας;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)