Σε όλους τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς στο Μαρούσι έχει φύγει προσωπικό· ληγμένες συμβάσεις που δεν ανανεώνονται —οι του δήμου λένε πως φταίει το ΥΠΕΣ που δεν τους επιτρέπει να υπογράψουν νέες συμβάσεις— και οι σταθμοί λειτουργούν με λιγότερο προσωπικό από το λόγο 1÷16 για τα βρέφη ή το 1÷25 του δημοτικού. Ακούω πως το ίδιο ισχύει και για άλλους δήμους.
Οι γονείς κινητοποιούμαστε, αλλά ακόμα είμαστε στη φάση της οργάνωσης (ενημέρωση, υπογραφές για κατάθεση διαμαρτυρίας, αναζήτηση εναλλακτικών). Στην παρούσα φάση, δεν μας απασχολεί πρωτίστως το παιδαγωγικό κομμάτι αλλά το θέμα της ασφάλειας των παιδιών.
Έχουμε υπόψη μας σε ποια δημοτικά συμβούλια να παραστούμε, αλλά οι απαντήσεις που παίρνουμε από τους ιθύνοντες σκιαγραφούν μια ζοφερή πραγματικότητα: «εγώ στη θέση σας θα έπαιρνα τα παιδιά μου από τον παιδικό» (μετάφραση: όσοι έχετε πηγαίνετέ τα σε ιδιωτικό ώστε να μειωθούν τα παιδιά στους δημοτικούς και να μη τραβάμε ζόρι), «έτσι όπως πιέζετε θα κλείσουμε τους παιδικούς, ως δήμος δεν είμαστε υποχρεωμένοι να παρέχουμε σταθμούς» (αμετάφραστο αλλά σαφές, και δεν ξέρω αν ισχύει), «δεν φταίμε εμείς, φταίει ο Ραγκούσης» (και καλά υπάρχουν λεφτά αλλά είναι δεμένα τα χέρια μας), «μήπως προσωρινά®© χρηματοδοτήσετε εσείς οι ίδιοι περαιτέρω προσωπικό» (αυτό απέξω-απέξω…), «τι άλλο να κάνουμε; θα συμπτύξουμε τους παιδικούς» (δηλαδή, με το ίδιο προσωπικό θα μειώσουμε τους σταθμούς, οπότε για τώρα θα έχουμε ακόμα περισσότερα παιδιά ανά παιδαγωγό και από του χρόνου θα μειώσουμε τον αριθμό των παιδιών που θα γίνονται δεκτά).
Η ως τώρα πολιτική μας είναι: δεν χρηματοδοτούμε οι ίδιοι, διότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού· ζητάμε την επαναφορά του υπάρχοντος προσωπικού έστω και με παροχή υπηρεσιών που μπορεί να είναι «παράνομο» (βιελκόμεν ιν ζε μπγιούτιφουλ κάουντρι οφ γκρέι). Ζητάμε τα λεφτά μας (είναι και ακριβός ο δήμος Αμαρουσίου, όπως βλέπω στη ΔΕΗ και στις αναφορές της Τράπεζας της Ελλάδος) να πιάσουν τόπο. Ψάχνουμε να βρούμε μια άκρη κι εμείς.
Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε εμείς: αυτά που κάνουμε τώρα (ενυπόγραφες διαμαρτυρίες στο δήμο, συσπείρωση των πολιτών που χρωματίζεται από την εκάστοτε δημοτική αντιπολίτευση που θα στηρίξει την προσπάθεια)· διαμαρτυρίες στον Συνήγορο του Πολίτη· περαιτέρω ενημέρωση διαδικτυακή (π.χ. η προχειράντζα που τώρα γράφω) ή μέσω δημοσιογραφικών καναλιών (για όσους ενδιαφέρονται ή τους είναι χρήσιμο ένα τέτοιο θέμα στην παρούσα φάση).
Καμιά άλλη ιδέα εσείς;
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα economic crisis. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα economic crisis. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Αποριών συνέχεια
Αν ο σκοπός μας είναι να πέσουν οι τιμές παρέα με τους μισθούς ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικοί, γιατί δεν κατεβαίνουν οι τιμές των ενοικίων και των καυσίμων;
Συγγνώμη που ρωτάω βλακείες, είμαι πολύ απλοϊκός στη σκέψη.
Επίσης, ευχές για το άρτι αφιχθέν νέο μέλος της οικογένειας azrael.
Συγγνώμη που ρωτάω βλακείες, είμαι πολύ απλοϊκός στη σκέψη.
Επίσης, ευχές για το άρτι αφιχθέν νέο μέλος της οικογένειας azrael.
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Nightmare on Various-Trees-st
Χτυπάει το τηλέφωνο. 2106752---, βλέπω, δεν πρέπει να είναι ενημέρωση/πώληση. Απαντώ.
–Παρακαλώ.
–Είστε ο κύριος Χρήστος Γεωργίου;
–Ο ίδιος.
–Σας τηλεφωνώ από τη ΔΟΥ Ψυχικού, βρήκα το τηλέφωνό σας από τη δήλωση εισοδήματος που κάνατε μέσω internet το 2008. Είναι για κάποια ποινικά που έχουν λήξει από τις 31 Μαρτίου του 2010. Το ποσό είναι ογδόντα πέντε χιλιάδες.
–Πώς είπατε;! (ένα καρδιακό, ένα εγκεφαλικό, μια κατάρρευση πνεύμονα)
–Ναι, να επαληθεύσουμε το ΑΦΜ. 0295—
–Όχι, όχι, δεν είναι το δικό μου.
–Τηλεφωνούμε επειδή ψάχνουμε—
–Μα το ΑΦΜ δεν φαίνεται από τη δήλωση;
–Εσείς είστε του Μιχαήλ;
–Όχι, του Αθανασίου. Κυρία μου, με κατατρομάξατε!
–Μάλιστα, με συγχωρείτε. Καλημέρα σας.
Βγήκαν να μαζέψουν λεφτά, το καταλαβαίνω… αλλά πολύ ατσούμπαλα. Όχι κι έτσι, ρε παιδιά.
In other news, δεν έχω ακούσει κάτι άλλο για εκείνη τη φήμη που είχα αναφέρει στο buzz.
–Παρακαλώ.
–Είστε ο κύριος Χρήστος Γεωργίου;
–Ο ίδιος.
–Σας τηλεφωνώ από τη ΔΟΥ Ψυχικού, βρήκα το τηλέφωνό σας από τη δήλωση εισοδήματος που κάνατε μέσω internet το 2008. Είναι για κάποια ποινικά που έχουν λήξει από τις 31 Μαρτίου του 2010. Το ποσό είναι ογδόντα πέντε χιλιάδες.
–Πώς είπατε;! (ένα καρδιακό, ένα εγκεφαλικό, μια κατάρρευση πνεύμονα)
–Ναι, να επαληθεύσουμε το ΑΦΜ. 0295—
–Όχι, όχι, δεν είναι το δικό μου.
–Τηλεφωνούμε επειδή ψάχνουμε—
–Μα το ΑΦΜ δεν φαίνεται από τη δήλωση;
–Εσείς είστε του Μιχαήλ;
–Όχι, του Αθανασίου. Κυρία μου, με κατατρομάξατε!
–Μάλιστα, με συγχωρείτε. Καλημέρα σας.
Βγήκαν να μαζέψουν λεφτά, το καταλαβαίνω… αλλά πολύ ατσούμπαλα. Όχι κι έτσι, ρε παιδιά.
In other news, δεν έχω ακούσει κάτι άλλο για εκείνη τη φήμη που είχα αναφέρει στο buzz.
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Σα βγεις στον πηγαιμό…
Υποκλίνομαι στο μεγαλείο αναγνώστη της Ναυτεμπορικής, για το σχόλιό του στο διάγγελμα του πρωθυπουργού, όπως ενημερώθηκα μέσω e-mail.
Ο πρωθυπουργός είπε:
«…Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.
Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι…»
Ο αναγνώστης σχολίασε (το σχόλιο από GM κάπου στις πρώτες θέσεις):
«Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον ΓΑΠ ότι και ο Οδυσσέας ήξερε το δρόμο αλλά του πήρε 10 χρόνια για να φτάσει. ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
οι άλλοι πέθαναν στην διαδρομή.»
Ο πρωθυπουργός είπε:
«…Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.
Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι…»
Ο αναγνώστης σχολίασε (το σχόλιο από GM κάπου στις πρώτες θέσεις):
«Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον ΓΑΠ ότι και ο Οδυσσέας ήξερε το δρόμο αλλά του πήρε 10 χρόνια για να φτάσει. ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
οι άλλοι πέθαναν στην διαδρομή.»
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
I, for one…
…welcome our IMF overlords.
Χρησιμοποίησα σαρκαστικά μια ατάκα που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο slashdot. Η απογοήτευσή μου και η απαισιοδοξία μου αυτή τη στιγμή δεν περιγράφονται.
Το μόνο θετικό από την επέλαση της Ιλαράς Οικονομολογίας θα ήταν η εισροή κεφαλαίων από την σίτιση και τη στέγασή τους, αλλά φαντάζομαι κι αυτά τους τα πληρώνουμε. Πάλι καλά που είναι φτωχομπινέδες, και τρώνε μόνο €12-15 στο καθισιό τους. Ή μπορεί να είναι ψυχοπονιάρηδες.
Το θέμα είναι μήπως θα πρέπει να πάψουμε να χρησιμοποιούμε ελληνικά στην καθημερινότητά μας. Ίσως να πρέπει να ξεκινήσουμε από τα ιστολόγιά μας. Ίσως είναι καιρός να τεκμηριώσω την όποια γνώση μου των αγγλικών, μπας και διοριστώ σε κάποιο υποκατάστημα του ευρωπαϊκού δημοσίου. Πρέπει να πάρω lower πρώτα, ή μπορώ να δώσω απευθείας για proficiency; Ή παραμένουν γλώσσα της διπλωματίας τα γαλλικά; Να ξεθάψω το Sorbonne 1er degré.
Ας κάνω την αρχή κάνοντας αποτυχημένη αναφορά σε ανέκδοτα που είχαν πολλή πέραση στις ΗΠΑ τις δεκαετίες 50-60:
An IMF economist lands in the Constitution square of Athens. He goes straight to a bystander and requests: “Take me to your leader.” The bystander, who against all odds was Greek, gave a blank stare to the alien. “Λίντερ; Γουάτς δατ;” he asked in fluent Basic English. The alien returned to its base, laughing all the way to the bank.
Χρησιμοποίησα σαρκαστικά μια ατάκα που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο slashdot. Η απογοήτευσή μου και η απαισιοδοξία μου αυτή τη στιγμή δεν περιγράφονται.
Το μόνο θετικό από την επέλαση της Ιλαράς Οικονομολογίας θα ήταν η εισροή κεφαλαίων από την σίτιση και τη στέγασή τους, αλλά φαντάζομαι κι αυτά τους τα πληρώνουμε. Πάλι καλά που είναι φτωχομπινέδες, και τρώνε μόνο €12-15 στο καθισιό τους. Ή μπορεί να είναι ψυχοπονιάρηδες.
Το θέμα είναι μήπως θα πρέπει να πάψουμε να χρησιμοποιούμε ελληνικά στην καθημερινότητά μας. Ίσως να πρέπει να ξεκινήσουμε από τα ιστολόγιά μας. Ίσως είναι καιρός να τεκμηριώσω την όποια γνώση μου των αγγλικών, μπας και διοριστώ σε κάποιο υποκατάστημα του ευρωπαϊκού δημοσίου. Πρέπει να πάρω lower πρώτα, ή μπορώ να δώσω απευθείας για proficiency; Ή παραμένουν γλώσσα της διπλωματίας τα γαλλικά; Να ξεθάψω το Sorbonne 1er degré.
Ας κάνω την αρχή κάνοντας αποτυχημένη αναφορά σε ανέκδοτα που είχαν πολλή πέραση στις ΗΠΑ τις δεκαετίες 50-60:
An IMF economist lands in the Constitution square of Athens. He goes straight to a bystander and requests: “Take me to your leader.” The bystander, who against all odds was Greek, gave a blank stare to the alien. “Λίντερ; Γουάτς δατ;” he asked in fluent Basic English. The alien returned to its base, laughing all the way to the bank.
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Global scale economy for dummies
Όχι, δεν σας ενημερώνω. Σας ρωτάω. Ξεχνάμε όλες τις θεωρίες για συνωμοσίες, και ασχολούμαστε με την κοινή λογική.
Λοιπόν, εγώ με τα αθώα παιδικά μου μάτια, διαπιστώνω πως όλα —ενδεχομένως με κάποιες εξαιρέσεις— τα κράτη του κόσμου χρωστούν. Πού χρωστούν και πώς θα ξεχρεώσουν;
Χρωστούν σε κάποιες τράπεζες; Στο ΔΝΤ; Στην «κεντρική τράπεζα» οι ΗΠΑ;
Είναι σαφές πως κάποιες οντότητες έχουν λαμβάνειν. Έστω πως είναι κάποιοι πλουτοκράτες. Με το φτωχό μυαλό μου, καταλαβαίνω πως ό,τι δεν θα πάρουν σε ρευστό, θα το πάρουν σε ιδιοκτησία κάθε μορφής, όχι μόνο ακίνητα.
Κάποια στιγμή, οι έχοντες λαμβάνειν θα έχουν τα πάντα στην κατοχή τους. Τι θα συμβεί τότε; Θα χωριστεί ο κόσμος σαφώς σε έχοντες και μη έχοντες; Οι έχοντες θα έχουν το ιδιωτικό τους υπηρετικό προσωπικό (ας πούμε, όλος ο πληθυσμός της Χαβάης) και τον ιδιωτικό τους στρατό για να κρατούν μακριά τους μη έχοντες;
Πείτε μου πως η επιστημονική φαντασία θα παραμείνει φαντασία, σας παρακαλώ.
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει με σχετικά απλά λόγια; Ή, αν κάνω λάθος, διορθώστε. Δέχομαι και links προς κάθε κατεύθυνση.
Λοιπόν, εγώ με τα αθώα παιδικά μου μάτια, διαπιστώνω πως όλα —ενδεχομένως με κάποιες εξαιρέσεις— τα κράτη του κόσμου χρωστούν. Πού χρωστούν και πώς θα ξεχρεώσουν;
Χρωστούν σε κάποιες τράπεζες; Στο ΔΝΤ; Στην «κεντρική τράπεζα» οι ΗΠΑ;
Είναι σαφές πως κάποιες οντότητες έχουν λαμβάνειν. Έστω πως είναι κάποιοι πλουτοκράτες. Με το φτωχό μυαλό μου, καταλαβαίνω πως ό,τι δεν θα πάρουν σε ρευστό, θα το πάρουν σε ιδιοκτησία κάθε μορφής, όχι μόνο ακίνητα.
Κάποια στιγμή, οι έχοντες λαμβάνειν θα έχουν τα πάντα στην κατοχή τους. Τι θα συμβεί τότε; Θα χωριστεί ο κόσμος σαφώς σε έχοντες και μη έχοντες; Οι έχοντες θα έχουν το ιδιωτικό τους υπηρετικό προσωπικό (ας πούμε, όλος ο πληθυσμός της Χαβάης) και τον ιδιωτικό τους στρατό για να κρατούν μακριά τους μη έχοντες;
Πείτε μου πως η επιστημονική φαντασία θα παραμείνει φαντασία, σας παρακαλώ.
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει με σχετικά απλά λόγια; Ή, αν κάνω λάθος, διορθώστε. Δέχομαι και links προς κάθε κατεύθυνση.
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009
iDiots
Με κουράζουν οι άνθρωποι για τους οποίους τα gadgets είναι επίδειξη “status”. Αναγνωρίζονται εύκολα επειδή είναι κάτοχοι αλλά όχι αξιοπρεπείς χρήστες των προϊόντων. Ας πούμε, έχουν iPhone και —με εξαίρεση τον πρώτο καιρό ή περιστασιακή επίδειξη σε κοινό που δεν έχει ξαναδεί iPhone— το χρησιμοποιούν μόνο ως τηλέφωνο.
Υπάρχουν βέβαια και οι αμιγείς γκατζετάκηδες, που παίρνουν ολοένα και καινούρια τεχνολογικά προϊόντα μόνο και μόνο για το gadget value, που δεν με κουράζουν. Τρανό τέτοιο παράδειγμα είναι υπάλληλος πελάτη μας στην πρώην εταιρία όπου εργαζόμουν, ο οποίος εργαζόταν σε κτίριο με τόσο μπετό, που άνετα θα το χαρακτήριζες κλωβό Φάραντέι. Σε επίσκεψή μου πριν μερικά χρόνια, στην κάψα της αλλαγής συμβολαίων επειδή πρόσφεραν ακόμα πιο προηγμένη συσκευή, ο εν λόγω φίλτατος μου έδειχνε τα πλεονεκτήματα της νέας του συσκευής: «κάνει αυτό, κάνει εκείνο, κάνει το άλλο».
«Σε ποια εταιρία είσαι τώρα, δηλαδή;»
«CosmOTE.»
«Α, δηλαδή έχεις ένα τηλέφωνο που κάνει τα πάντα εκτός από κλήσεις, ε;», διότι η CosmOTE δεν είχε καθόλου σήμα στο γραφείο του.
Τέλος, υπάρχουν και αυτοί που θαυμάζω: αγοράζουν ακριβώς αυτό που χρειάζονται, το ξεσχίζουν στη χρήση του, και το αλλάζουν μόνο αν χαλάσει ή αν βγει κάτι που τους προσφέρει κάποια νέα λειτουργία που και πάλι χρειάζονται.
Μέτρον άριστον, αλλά στην εποχή μας συνήθως μιλάμε για χιλιόμετρα.
Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
κρίση -απλοί υπολογισμοί ΚΡΙΣΗ.pps
Το λάβατε κι εσείς, αυτό που λέει πως αν αντί η οικονομική ενίσχυση να δοθεί στις τράπεζες, να μοιραστεί στον κόσμο και να γίνουμε όλοι εκατομμυριούχοι;
Εγώ το έλαβα ήδη από δύο γνωστούς. Πολύ εντυπωσιακά δεν τα λένε;
Ειρωνεία τέλος, γαμώ τους ηλίθιους που τα γράφουν αυτά τα powderpoints, ή εξυπνάκηδες που θεωρούν πως στέλνουν σε ηλίθιους. Γαμώ τις απλές πράξεις, γαμώ, και γαμώ τις παπαριές που υποτίθεται πως έστειλε «ένας απλός τηλεθεατής στο CNN».
Αν διαιρέσουμε τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια της οικονομικής ενίσχυσης, λέει, και τα μοιράσουμε στα 6,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους του κόσμου, ο καθένας μας θα πάρει 104 εκατομμύρια δολάρια.
Δοκίμασα στο Calc των windows, στο POSIX units και στον interpreter της Python, και όλα είναι άχρηστα, γιατί μου βγάζουν ότι μου αντιστοιχούν μόνο 104 δολάρια, επιβεβαιώνοντας έτσι και την δική μου προ ηλεκτρονικών βοηθημάτων υποψία ότι τον πούλον θα πάρω. (Νίκο, μη πεταχτείς σαν πορδή)
Το ίδιο και με τα 26 δισ. ευρώ της Γαλλίας διαιρεμένα με τους 60 εκ. κατοίκους της: ο «απλός τηλεθεατής» βρίσκει πως ο κάθε Γάλλος θα πάρει 433,33 εκατομμύρια ευρώ, ενώ εγώ βρίσκω μόνο 433 ευρώ (περίπου όσα δίνει και το ταμείο ανεργίας).
Θα λείψω μερικές μέρες στη Γαλλία, επειδή έχω ακούσει πως εκεί τα έχουν φτυσμένα τα Windows και όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί χρησιμοποιούν Gentoo με USE flags τα -ffast-math και -funsafe-math-optimizations. Όταν έρθω εκατομμυριούχος, μη μου ζητάτε λεφτά.
Εγώ το έλαβα ήδη από δύο γνωστούς. Πολύ εντυπωσιακά δεν τα λένε;
Ειρωνεία τέλος, γαμώ τους ηλίθιους που τα γράφουν αυτά τα powderpoints, ή εξυπνάκηδες που θεωρούν πως στέλνουν σε ηλίθιους. Γαμώ τις απλές πράξεις, γαμώ, και γαμώ τις παπαριές που υποτίθεται πως έστειλε «ένας απλός τηλεθεατής στο CNN».
Αν διαιρέσουμε τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια της οικονομικής ενίσχυσης, λέει, και τα μοιράσουμε στα 6,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους του κόσμου, ο καθένας μας θα πάρει 104 εκατομμύρια δολάρια.
Δοκίμασα στο Calc των windows, στο POSIX units και στον interpreter της Python, και όλα είναι άχρηστα, γιατί μου βγάζουν ότι μου αντιστοιχούν μόνο 104 δολάρια, επιβεβαιώνοντας έτσι και την δική μου προ ηλεκτρονικών βοηθημάτων υποψία ότι τον πούλον θα πάρω. (Νίκο, μη πεταχτείς σαν πορδή)
Το ίδιο και με τα 26 δισ. ευρώ της Γαλλίας διαιρεμένα με τους 60 εκ. κατοίκους της: ο «απλός τηλεθεατής» βρίσκει πως ο κάθε Γάλλος θα πάρει 433,33 εκατομμύρια ευρώ, ενώ εγώ βρίσκω μόνο 433 ευρώ (περίπου όσα δίνει και το ταμείο ανεργίας).
Θα λείψω μερικές μέρες στη Γαλλία, επειδή έχω ακούσει πως εκεί τα έχουν φτυσμένα τα Windows και όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί χρησιμοποιούν Gentoo με USE flags τα -ffast-math και -funsafe-math-optimizations. Όταν έρθω εκατομμυριούχος, μη μου ζητάτε λεφτά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)