Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Σχολείο

Πάντα μας έλεγαν πως τα χρόνια του σχολείου είναι τα καλύτερα και θα τα αναπολούμε νοσταλγικά. Εγώ, ποτέ δεν είχα φέρει αντίρρηση, μιας και υποψιαζόμουν πως έτσι είναι, ούτως ή άλλως. Για του λόγου το αληθές, να σας πω πως σε κάθε καλή φάση που γινόταν μέσα στο χώρο του σχολείου, προχειρόγραφα τα καθέκαστα σε ένα τετράδιο και μετά τα καθαρόγραφα στο «καλό». Τα δύο «καλά» τετράδια τα έχω ακόμα, πλην όμως δεν είναι εύκολο (ούτε και θα προτιθόμουν) να τα δανείζω από εδώ κι από 'κεί, οπότε η προφανής λύση ήταν να τα περάσω σε υπολογιστή. Η δουλειά αυτή είχε γίνει αρχές του '90, και κάποια στιγμή τα έκανα PDF. Αυτά είναι όσο πιο ακριβές αντίγραφο γίνεται των πρωτότυπων «καλών» τετραδίων (ποτέ δεν σκάναρα τα δικά μου γράμματα για να τα κάνω γραμματοσειρά, αν και θυμάμαι πως κάποιος το είχε προτείνει, πιθανόν ο φίλος/κουμπάρος Αργύρης.)

Το υλικό αυτό το έχουν διαβάσει διάφοροι άσχετοι με το πέρασμα των χρόνων, με μεγάλο εύρος αντιδράσεων. Οι τυχεροί ήταν όσοι, παρότι δεν ήταν παρόντες, μπήκαν στο πνεύμα και γέλασαν με την καρδιά τους. Αν μπείτε στον κόπο να το διαβάσετε κι εσείς, εύχομαι να σας κάτσει κι εσάς καλά. Είναι περίπου σαν σενάριο για θεατρικό, με σκηνοθεσία και διάλογο· με κεφαλαία αναγράφονται οι καθηγητές (αν και όχι πάντα με το όνομά τους).

Η παρούσα ανάρτηση γράφτηκε για δύο λόγους: πρώτον, ο έτερος φίλος/κουμπάρος Γιάννης (και οι δύο κουμπάροι από βάφτιση είναι ενεργοί πρωταγωνιστές μέσα στα χρονικά του σχολείου) ανέφερε τα τετράδια, και αν τα έχω ακόμα, οπότε το αναφέρω εδώ. Δεύτερον, μια ιστορία που διάβασα (και την παρέθεσα δίπλα, στο «Με άρεσαν», αλλά είναι τόσο καλή που αξίζει να την αναφέρω και σε μια ανάρτηση). Υπάρχει μια αντίστοιχη ιστορία στο τετράδιο, στις 7 Μαρτίου του 1985, αλλά βέβαια δεν είναι αντίστοιχης ιστορικής σημασίας. Παραθέτω την ξένη ιστορία αμετάφραστη:

Today, in history class, we were studying the ancient city states of Ancient Greece. Our teacher (the classic old history teacher) had a rolling chalkboard with a map of greece, and we tried to label them of a reading in our textbook. Our teacher pointed at one unmarked city and asked, "What city is this?" No one answered. After the awkward silence, our teacher yelled "THIS IS SPARTA!" and kicked the chalkboard to the floor.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Ανόητες απορίες

Γιατί τα παιδιά, και ειδικά τα αγόρια, λερώνονται όσο το δυνατόν περισσότερο; Γιατί διαλέγουν τον πιο επικίνδυνο δρόμο (π.χ. επάνω στην πλάτη του καναπέ) για να φτάσουν από το Α στο Β; Γιατί, μόλις γυρίσεις την πλάτη σου, πετούν ένα κομμάτι κρέας κάτω και σκύβουν να το φάνε από το πάτωμα;

Αυτές, και άλλες πολλές αντίστοιχες απορίες, κλήθηκε να απαντήσει ομάδα επιστημόνων του MIT. Μετά από σελίδες επί σελίδων μαθηματικών αναγωγών και συνεπαγωγών, κατέληξαν πως όλες αυτές οι απορίες είναι πλήρως ισοδύναμες με την ακόλουθη:

ΕΡΩΤΗΣΗ: γιατί οι σκύλοι γλείφουν τα μπαλάκια τους;

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΑνθυποMetafont

(Ανάρτηση για geeks)

Λοιπόν, εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω μια γραμματοσειρά που να χρησιμοποιώ σε σχέση με υπότιτλους. Στην πρόσφατη εκδρομή μας στην Κόνιτσα, αφού δεν είχα και πρόσβαση στο δίκτυο, ξεκίνησα να τη φτιάχνω. Όπως ίσως ξέρετε, η δημιουργία μιας γραμματοσειράς δεν είναι κάτι που γίνεται έτσι για την πλάκα σου, θέλει αρκετή αφιέρωση χρόνου. Εγώ, ας πούμε, είχα από νωρίς στο μυαλό μου μια ιδέα για το σχήμα των γραμμάτων, αλλά η ακριβής τοποθέτηση των σημείων ελέγχου είναι μια δύσκολη διαδικασία, ειδικά όταν θέλεις να κάνεις και εφαπτόμενες (π.χ. το «δ» στη γραμματοσειρά μου) ή διάφορα άλλα περίτεχνα.

Αυτό που έκανα στην πορεία, ήταν να φτιάξω δύο σκριπτάκια σε Python όπου καλούσα συναρτήσεις για να μου υπολογίσει τομές, off-curve points κτλ σύμφωνα με τους κανόνες που ήθελα, αλλά και πάλι, έπεφτε πολύ copy-paste.

Έλεγα λοιπόν από μέσα μου: «τι ωραία που θα ήταν να μπορούσα να ενσωματώσω την Python στο ίδιο το fontforge.» Ε. Η χρονομηχανή του Guido είχε δουλέψει για πάρτη μου. Μια μέρα που ήθελα να επιλέξω το πρώτο σημείο του contour, πάτησα Ctrl-. όπως έγραφε δίπλα στο μενού. Αντί να επιλεγεί το πρώτο σημείο, μου άνοιξε dialog να γράψω εντολές, με γλώσσα να έχει προεπιλογή την Python. Συγκινήθηκα, δεν σας το κρύβω :)

Κατέβασα οδηγίες, που δεν ήταν σαφείς (ο τύπος που έχει κάνει το fontforge δεν ξέρει πολλά από Python, μόνο τα στοιχειώδη για να γράφει πράγματα, και την ενσωμάτωση την έκανε απλώς ακολουθώντας τις σχετικές οδηγίες στο www.python.org, επειδή η δημιουργία δικής του scripting language αργούσε πολύ), αλλά με δοκιμή και λάθος, προχώρησα αρκετά. Το βασικότερο είναι πως τώρα πλέον, για να σχεδιάσω έναν χαρακτήρα, διαλέγω τα βασικά σημεία και τα υπόλοιπα τα ταΐζει η βιβλιοθήκη μου στο fontforge.

Παράδειγμα: όταν πατάω το Ctrl-., έχω μονίμως αυτές τις εντολές:

From Various


Οπότε, αν για παράδειγμα έχω το B ανοιχτό, φροντίζω να έχω φτιάξει σε ένα συγκεκριμένο αρχείο κάτι τέτοιο:

def B():
l= L(_l_top, _l_bottom)
s1= Stroke()
s1.add_points(
P('3r').lt,
P('8r'),
_B_hiPHI.midpoint(_O_top).at_x(_O_right).lt.lt.towards(P.A270),
_B_hiPHI.towards(P.A180),
_B_hiPHI.at_x(_l_right),
)
s2= Stroke()
s2.add_points(
_B_hiPHI.towards(P.A0),
_B_hiPHI.midpoint(_O_bottom).at_x(_O_right).towards(P.A270),
_O_bottom.towards(P.A180),
_O_bottom.at_x(_l_bottom),
)
return l, s1, s2,


(Η ανεύρεση της σωστής συνάρτησης βάσει του υπό διόρθωση χαρακτήρα γίνεται αυτόματα, προφανώς.) Για κάποιους θα είναι πιο εύκολο το GUI, αλλά όταν ξέρω ακριβώς τι θέλω, μου είναι πιο εύκολο να το κάνω έτσι.

Ακολουθεί ένα δείγμα της παρούσας κατάστασης. Σημειώστε πως, εκτός από τον σχεδιασμό των χαρακτήρων, απαιτεί και πολύ χρόνο το kerning, δηλαδή οι ψιλοδιορθώσεις των αποστάσεων μεταξύ ζευγών γραμμάτων. Σκεφτείτε, ας πούμε, το γράμμα «Γ» ή το γράμμα «Τ» ακολουθούμενο από πεζό γράμμα, που αλλιώς τα γράφαμε στο χέρι κι αλλιώς τα έχουμε συνηθίσει από τις ξενόφερτες γραμματοσειρές.

From Various

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Γιάφκες, οδός συνεχείας

Από γνωστό σάιτ με υπότιτλα, βγήκε υπότιτλος για το πρόσφατο επεισόδιο House MD. Παραθέτω ένα screenshot από τα τέσσερα πρώτα σχόλια (διαβάζονται από κάτω προς τα πάνω) και όσοι καταλάβουν, κατάλαβαν :)

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Αμαρτίαι γονέων

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, απόψε ζήλεψα πολύ.

Βαριόμουν, και καθόμουν στο χαζοκούτι (που στις μέρες μας, βέβαια, ουδόλως θυμίζει κουτί). Έβλεπα ΣΚΑΪ και μια εκπομπή που μιλούσε για τον Πλούτωνα (τον τέως πλανήτη, ή planot όπως σκέφτηκα να τον βαφτίσω αλλά βέβαια με είχαν προλάβει άλλοι). Κάποια στιγμή, μας έδειξε και την καθηγήτρια Αστροφυσικής του Κολοράντο, την κυρία Φραν Μπάγκεναλ, και η καρδιά μου γέμισε φθόνο όταν την έδειξε να καβαλάει το παπάκι της, και η κάμερα έκανε ζουμ σε μια ταμπελίτσα που έχει βάλει επάνω, η οποία έλεγε “my other vehicle is on its way to Pluto”*.

Πολύ θα ήθελα να είμαι σε θέση να μπορώ να ισχυριστώ κάτι ανάλογο, έστω κι αν το αντιλαμβάνονταν μόνο λίγοι. Είναι ο ίδιος λόγος που αν έκανα ποτέ τατουάζ, θα έκανα αυτό:

Δεν το έκανα, όμως, ούτε βγήκα ποτέ στην παραλία με το μαγιό μόνο και μερικά παράσημα κρεμασμένα με αλυσίδα στο λαιμό.

Δεν βαριέσαι, τα παιδιά μου θα την πληρώσουν. Όσα δεν έκανα εγώ, θα γίνουν ο λόγος να τα αγχώνω και να τσακωνόμαστε όταν μεγαλώσουν. Γιατί να σπάσω εγώ την παράδοση αιώνων;

Ο Αλέξανδρος, ας πούμε, που ο παιδικός σταθμός τού έχει κάνει πολύ καλό και είναι ήδη σημαντική προώθηση της εξέλιξής του, του άρεσαν από μικρότερη ηλικία τα σκουπιδιάρικα. Καθώς επιστρέφαμε σήμερα το μεσημέρι στο σπίτι, μου ανέλυε από το πίσω κάθισμα πως όταν μεγαλώσει θα γίνει σκουπιδιάρης, και μάλιστα σκουπιδιάρης που θα αδειάζει τον κάδο και μετά θα τον πλένει για να μυρίζει πολύ ωραία. Δεν του είπα να γίνει δικηγόρος ή γιατρός πρώτα, δεν του είπα «ναι, και στο τέλος θα μου φέρεις για νύφη και μια Ουμφούφου με κόκαλο στη μύτη», μόνο γέλασα από χαρά (επειδή αν γέλαγα κοροϊδευτικά θα το καταλάβαινε) και του είπα «να γίνεις ό,τι θέλεις, καλέ μου».

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

New Dawn Fades

Ρε παιδιά, έχω βαρεθεί λίγο το παιχνίδι. Πινγκ, πονγκ, πινγκ, πονγκ, αλλά αργά. Για να περάσει το φιλέ το μπαλάκι, μπορεί να κάνει και πάνω από τέσσερα χρόνια κάθε φορά. Θα πήγαινα στις διπλανές αίθουσες, αλλά είναι πολύ πιο ακριβό το εισιτήριο.

Τέλος πάντων.

In other news, θέλω να συγχαρώ για το θάρρος του τον ένα_και_μοναδικό ψηφοφόρο που ψήφισε ΚΟΤΕΣ στην Αʹ Πειραιώς, από τους 133·423 που ψήφισαν εκεί. Όχι, δεν ήμουν εγώ αυτός. Δεν ήμουν ούτε ο άλλος ένας_και_μοναδικός στο νομό Θεσπρωτίας, ούτε ένας από τους 1·353 στην Αʹ Αθηνών.