fortunes.doc

Με αφορμή μια παλιά συλλογή ευφυολογημάτων (περιλαμβάνει κυρίως ευφυολογήματα από ένα πρόγραμμα ονόματι fortune όπως fortune coookie) που κάποιος γνωστός-άγνωστος μού ζήτησε, την οποία εντόπισα τυπωμένη ενώ σε ηλεκτρονική μορφή είναι σχεδόν απροσπέλαστη (it's a long story), είπα να μεταφράσω εδώ τα σχετικά με παιδιά (όταν τα πρωτοδιάβασα, παρασάγγας απείχα από το να είμαι γονέας. Τώρα τα βλέπω από την «άλλη μεριά»!):


- Ένα μωρό είναι ένα διατροφικό κανάλι με δυνατή φωνή στη μία άκρη και πλήρη ανευθυνότητα στην άλλη άκρη.

- Αγόρι: ένας θόρυβος με βρωμιά επάνω του.

- Πάρε εκδίκηση! Ζήσε αρκετά ώστε να είσαι εσύ πρόβλημα για τα παιδιά σου!

- Η παράνοια είναι κληρονομική. Την παθαίνεις από τα παιδιά σου.

- Ένα άθραυστο παιχνίδι είναι χρήσιμο για να σπάει άλλα παιχνίδια.

- «Κάτι τέτοιες ώρες, όταν είμαι παγιδευμένος σε μια αερόθυρα Βογκονικού διαστημόπλοιου παρέα με κάποιον από τον Μπετελγκέζ και πρόκειται να πεθάνω από ασφυξία στο κενό του διαστήματος, εύχομαι να άκουγα αυτά που μου έλεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρός.»
«Γιατί, τι σου έλεγε;»
«Πού θες να ξέρω; Αφού δεν άκουγα!»
(Ντάγκλας Άνταμς, από το «Γυρίστε το Γαλαξία με οτοστόπ»)

- Νιάτα είναι η περίοδος που κατηγορείς τους γονείς σου για τα πάντα, ενώ ωριμότητα είναι η περίοδος όπου μαθαίνεις πως για όλα φταίει η νέα γενιά.


Από την άλλη μεριά:

- Σύζυγος: το πρόσωπο που σου συμπαραστέκεται στα προβλήματα που δεν θα είχες αν είχες μείνει ανύπαντρος.

- Καθηγητής: αυτός που μιλάει στον ύπνο των άλλων.

- Ενήλικος: κάποιος αρκετά μεγάλος για να ξέρει καλύτερα.

- Η ευτυχία δεν είναι κάτι που βιώνεις, είναι κάτι που θυμάσαι.

- Παρατήρησες ποτέ πως, όσοι λένε «Άλλη η ώρα της δουλειάς και άλλη η ώρα του παιχνιδιού», ποτέ δεν βρίσκουν ώρα για παιχνίδι;

- Όσο πιο πολύ γερνάει κανείς, τόσο πιο πολύ περπάτημα έριχνε μικρός για να πάει σχολείο.

- Ποιο το νόημα να μεγαλώνεις αν δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι παιδιάστικα πότε-πότε; (Doctor Who)

- Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να έχεις ευτυχισμένο γάμο. Μόλις τον εντοπίσω, θα ξαναπαντρευτώ. (Κλιντ Ίστγουντ)


Και, τέλος, χρήσιμα τώρα για τις γιορτές:

- ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Εύκολο. Δεν χρειάζεται να σκεφτείς για να βρεις τι να τους πάρεις, επειδή θα σου πουν ακριβώς τι θέλουν. Μήνες ολόκληρους μελετούν το θέμα παρακολουθώντας τις διαφημίσεις του Σαββατιάτικου πρωινού. Φρόντισε να τους πάρεις ακριβώς αυτό που θέλουν, ακόμα κι αν δεν εγκρίνεις τις επιλογές τους. Αν το παιδί σου θέλει τον «Δολοφονικό Μπομπ», την κούκλα «με πρόσωπο που μπορείς να ξεσκίσεις με τα χέρια σου», καλύτερα να του τον πάρεις. Μπορεί να ανησυχείς πως τέτοια δώρα ενθαρρύνουν αντικοινωνικές συμπεριφορές, αλλά, πίστεψέ με, δεν έχεις ιδέα τι πάει να πει αντικοινωνική συμπεριφορά μέχρι να δεις ένα παιδί που είναι πεπεισμένο πως δεν πήρε το σωστό δώρο. (Ντέιβ Μπάρι: «Οδηγός επιβίωσης για τις Χριστουγεννιάτικες αγορές»)

- Ποτέ μην τρως περισσότερο από όσο μπορείς να κουβαλήσεις (Μις Πίγκυ)

- Η αρχή της αβεβαιότητας του Χάινεκεν: ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πόσες μπίρες ήπιες χθες βράδυ.

- Δεν είμαι υπό την οινόρεια του επηπνεύματος όπως πιστοί μερικεύουν πως είμαι. Φταίει που, όσο μεθότερο κάθομαι εδώ, τόσο πιο πολύ περισσάω.

- Μεθυσμένος είσαι όταν νιώθεις σοφιστικέ αλλά δεν μπορείς να το προφέρεις.

- Δεν είσαι μεθυσμένος αν μπορείς να κείτεσαι στο πάτωμα χωρίς να κρατιέσαι από κάπου. (Ντιν Μάρτιν)

Young Wisdom

Λόγω ασθένειας, πυρετού και ακανόνιστου ύπνου, τα παιδιά είναι ακόμα ξύπνια (ώρα 12 το βράδυ). Ο Μενέλαος είναι έτοιμος για ζντουπ, ο Αλέξανδρος είναι υπερενεργητικός. Στο Ράδιο-Αρβύλα (ακούω από μέσα στο σαλόνι) έβαλαν κομμάτι από το τραγούδι της Ελλάδας για τη Eurovision, ενώ εγώ είμαι στην κουζίνα και διαβάζω ειδήσεις. Κάποια στιγμή ακούγεται ο Αλκαίος να λέει τα «όπα-όπα-όπα-ε» του, οπότε βάζει μια φωνή ο Αλέξανδρος: «Μπαμπά!» και έρχεται στην κουζίνα να μου πει: «Αυτό είναι το τραγούδι του Καραγκιόζη.»

Χρήσιμες συμβουλές

ΠΟΤΕ μη ξεκινήσετε να βλέπετε αγκαλιά με το παιδί σας πράγματα που απαιτούν την προσοχή σας (όπως το Zeitgeist) όταν το προαναφερθέν παιδί είναι σε ηλικία που έχει αρχίσει να ρωτάει «τι είναι αυτό; τι είναι αυτό; αυτό τι είναι;». Ακόμα κι αν πάτε να τη σκαπουλάρετε λέγοντας «δεν ξέρω, παιδί μου, δεν πρόσεξα», θα σας δώσει το τηλεχειριστήριο, θα σηκωθεί να πάει δίπλα στην τηλεόραση και θα σας υποδείξει να το γυρίσετε πίσω για να σας δείξει τι είναι αυτό που θέλει να του εξηγήσετε (δηλαδή, τα πάντα).

Στο πλαίσιο του πολύ χρήσιμου θέματος, να συμπληρώσω μια γενική αρχή: αν ανοίγει μια πόρτα που χωρίζει ένα «έξω» από ένα «μέσα», τα «μέσα» άτομα πρέπει να βγουν πρώτα και μετά να μπουν τα «έξω» άτομα. Ο κανόνας αυτός ισχύει ιδιαιτέρως όταν η πόρτα είναι πόρτα οχήματος (ταξί, λεωφορείο, τρένο), αλλά είναι γενικότερης εφαρμογής.

Πραγματικά, δεν ξέρω τι θα κάνατε αν δεν υπήρχα εγώ και οι χρήσιμες συμβουλές μου ;)