Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Τα 25χρονα smileys

Με αφορμή την alleged πλήρωση 25 ετών ύπαρξης για τα smileys (βαριέμαι να βάλω link), θα ήθελα να υπενθυμίσω πως ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και πλέον υπάρχει το Unicode. Μετά χαράς, λοιπόν, συνεισφέρω στη συλλογική δικτυακή συνείδηση μερικά smileys που, ευτυχώς ή δυστυχώς, ως φράσεις είναι αμιγώς μέρος της ελληνικής νοοτροπίας.

Εγώ γράφω, κι εσείς άμα δεν καταλαβαίνετε με ρωτάτε (ή προτείνετε διορθώσεις):

*t€

4t♂

→♂μ

→∞μ

↓↷✞☝

…&

♔≫♔

✍↤⁂

☧♀

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Τσόντα

Όταν ήμουν στο δημοτικό, η τσόντα ήταν σπάνιο φαινόμενο στην ελληνική τηλεόραση. Βυζάκια και κώλοι έβγαιναν στον αέρα ενίοτε υπό την αιγίδα της ευρωπαϊκής κουλτούρας, αλλά πάντα αργά και μεταμεσονύκτια.

(Πρέπει να ήμουν έκτη δημοτικού, όταν ένα Σάββατο βράδυ ήμαστε επίσκεψη σε θεία. Παρέα με ένα ξάδελφό μου, τα ξύναμε και δεν είχαμε τι να κάνουμε. Μας προτείνει η θεία: «να σας ανοίξω τηλεόραση;», αλλά βαριόμασταν να δούμε ελληνική ταινία. Μιλάμε για την εποχή ΕΡΤ-1 και ΕΡΤ-2 και εδώ σταματάμε. Δεν υπήρχαν άλλες επιλογές στην τηλεόραση.
Όταν τη Δευτέρα πήγα σχολείο, γινόταν της μουρλής. Πληροφορήθηκα τα καθέκαστα και τράβαγα τα μαλλιά μου. Η ταινία που είχε προβληθεί (όσο είχε προβληθεί) ήταν το «Πέφτουν οι σφαίρες σα το χαλάζι κι ο καλλιτέχνης αναστενάζει.» Αν δεν κατέ'ετε τίπ'τις σχετικό, ξεκινήστε μια γουγλερική αναζήτηση ή αρχίστε από εδώ.)

Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι πως η ασυδοσία έχει παραγίνει στις μέρες μας. Ως ανήσυχος πατέρας που θα μεγαλώσει το παιδί του και για να το ξεφορτώνεται θα το αφήνει κολλημένο στο κομπγιούτερ και στην τηλεόραση, μου φέρνει ρίγος το γεγονός πως Παρασκευή στις 22:30 (όταν τα παιδιά δεν έχουν σχολείο την επομένη και άρα μπορούν να καθυστερήσουν λίγο παραπάνω) η κρατική τηλεόραση θα δείξει γκανγκ μπανγκ φουλ φάκινγκ ολ χόουλζ γουίλ μπι φίλντ όρτζι μεταξύ αντρών, και οι αθεόφοβοι δεν έχουν καν τσίπα και το έχουν κατάλληλο για όλους.

Πού έχουμε φτάσει;