Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Αλλεργίες

Πριν μερικές ημέρες, το Star διαφήμιζε πως θα δείξει την «Επαφή» (Contact). Ήταν παρούσα και η κουνιάδα μου, η οποία δήλωσε «Η πιο βλακεία ταινία που έχει παίξει η Τζόντι Φόστερ.»

Σήμερα, λίγο πριν ξεκινήσει η «Επαφή», ήταν πάλι παρούσα η κουνιάδα μου. Κατά τη διάρκεια της καρτέλας «ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ: Η επαφή», πάλι δήλωσε: «Η πιο βλακεία ταινία που έχει παίξει η Τζόντι Φόστερ.» Το μόνο που βρήκα να πω, ήταν «Η ταινία αδίκησε λίγο το βιβλίο του Σαγκάν, αλλά τι να κάνουμε;» Δεν μπορώ να περιγράψω το αίσθημα που με πιάνει όταν πλανάται ασυνεννοησία στον αέρα, αλλά φανταστείτε κάτι που έχει μια γερή δόση κούρασης και απογοήτευσης.

Παρεμπιπτόντως, όταν ακούω υποκειμενικές απόψεις εκπεφρασμένες υπό μορφήν οικουμενικής αλήθειας, τσινάω και θέλω να αντιδράσω, αλλά το έχω περιορίσει πολύ με το πέρασμα του χρόνου, επειδή παλαιότερες αντιδράσεις άλλων ανθρώπων που έχουν υποπέσει στο —κατ' εμέ— παράπτωμα, ήταν «μα εννοείται πως αφού μιλάω εγώ, την άποψή μου λέω», κι αν τους αναφέρω πως «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» ή κάτι αντίστοιχο που να άπτεται της σημασίας που έχει η όποια επιλογή λέξεων, ύφους, ακόμα και χρονισμού εκφοράς του λόγου, μου λένε πως «κολλάω σε λεπτομέρειες». Συνήθως σταματάω εκεί, εκτός αν είναι άσχημη η μέρα μου και είναι ανάδρομη η Έριδα, οπότε το φυλάω και μεταχρονολογημένα πετάω μερικές δια χειρός επιλεγμένες και ωριμασμένες φυσικά στον ήλιο λεπτομέρειες για να κολλήσουν οι άλλοι. Αν έχω όρεξη. Άνθρωπος είμαι κι εγώ, ικανός για τα καλύτερα και τα χειρότερα, με φυσική τάση προς τα χειρότερα.

Η παρούσα ανάρτηση δεν είναι εξομολόγηση παραπόνου για την κουνιάδα μου, αν δεν είναι ήδη σαφές: δεν μου φταίει η κοπέλα, είναι δηλωμένα αλλεργική στην ΕΦ, και δεν είναι η μόνη. Πολύς κόσμος θεωρεί πως ένα έργο (βιβλίο, ταινία) κατηγοριοποιείται ως ΔΡΑΜΑ ή ΚΩΜΩΔΙΑ ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ή ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ή ΙΣΤΟΡΙΚΟ ή ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ή ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, αλλά ένα από αυτά. Σαν να λέμε, εσύ είσαι ή ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ή ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ή ΠΑΤΡΙΝΟΣ ή ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ κ.τ.λ, αλλά ένα από αυτά. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι έχουν δυσκολία να φανταστούν πολλούς άξονες κάθετους μεταξύ τους. Για πολλούς το όριο είναι στους τρεις άξονες (διπλωπικής όρασης γαρ), σε άλλους είναι δύο (η Γη είναι επίπεδη), και για αρκετούς, απ' ό,τι καταλαβαίνω, ένας άξονας είναι αρκετός για πάσα δυνατή χρήση.

Σημειωτέον, την ταινία την είδα όταν ήρθε στους ελληνικούς κινηματογράφους, έχοντας διαβάσει το βιβλίο του Sagan. Η ταινία, όπως σχεδόν όλες οι βασισμένες σε βιβλίο, έκανε πολλές υποχωρήσεις και αλλαγές, ναι. Σε αυτή τη δεύτερη θέαση, προσπάθησα να το δω με το μάτι κάποιου που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, και, όσο το δυνατόν, προσποιήθηκα πως δεν είχα στη ζωή μου ιδιαίτερη επαφή με την ΕΦ. Ε, δεν μπόρεσα να δω την ταινία ως «βλακεία». Δεν είναι αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου, και παρότι την νιώθεις αρκετά βεβιασμένη (υποψιάζεσαι πως από κάτω υπάρχει όγκος έργου που το στρίμωξαν), η ηθοποιία και οι διάλογοι είναι καλοί, η παραγωγή είναι προσεγμένη, το μήνυμα είναι σωστό. Αλλά είναι ΕΦ, γραμώτο. Μπορεί να μην έχει ρομπότ και λέιζερ και πίου-πίου που έχουν τα σκουπίδια που έχουν βγάλει το όνομα στην ΕΦ, αλλά είναι αναγνωρισίμως ΕΦ, οπότε «βλακεία».

Είπαμε, κούραση και απογοήτευση. Και ένα κενό στο στομάχι. Όχι κενό όπως όταν είσαι ερωτευμένος, αλλά κενό περιστραμμένο κατά 90° γύρω από τον τέταρτο κατά σειρά άξονα από τους κάθετους μεταξύ τους (hint hint :). Το smiley επειδή εγώ δεν είμαι ΣΟΒΑΡΟΣ xor ΙΛΑΡΟΣ.¹

Αξίζει να αναφέρω πως ήταν λίγο καιρό τώρα που σκεφτόμουν να γράψω μια τέτοια ανάρτηση, αλλά είχα ξεθυμάνει εκεί, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει λίγο η ανάρτηση. Χάριν ευκολίας, ας πούμε πως εκεί ήταν η ταινία και εδώ το βιβλίο, που ανέκαθεν υπήρχαν στο μυαλό μου και γράφτηκαν ταυτόχρονα. Οι όποιες διαφορές στα δύο κείμενα (κάτι σαν τον Κρόνο/Carl και Δία/HAL του 2001) οφείλονται σε τοπικές χωροχρονικές ανωμαλίες.

Κατά τα άλλα, το Star προλογίζει τον Οδυσσέα με τον Armand Assante με τη μεγαλειώδους συλλήψεως φράση «Το Hollywood υποκλίνεται στην ελληνική μυθολογία» (περίπου). Ουά χα χα. Το Hollywood υποκλίνει την ελληνική μυθολογία, της χώνει έναν πούτσο ΝΑ! στον κώλο, με τα αρχίδια του να θωπεύουν την κλειτορίδα της και το πουτσοκέφαλο να γαργαλάει τις αμυγδαλές της. Το πατριωτικό σας ένστικτο θα μου φέρει αντίρρηση και θα μου υπενθυμίσει πως «εμείς είμαστε παραδοσιακά οι πουτσαράδες, από πού κι ως πού βρήκε το Hollywood τέτοια μαλαπέρδα;» και εγώ θα σας πω με συγκατάβαση «αυτά τα φτιάνουν με γκομπγιούτερ», και ξέρω από αυτά (έχω μαύρη ζώνη και τέσσερα νταν, ρε μαλάκα, νταν).

Το είπαν και οι RHCP: Space may be the final frontier, but it's made in a Hollywood basement. Μεγαλειώδης στίχος, όπως και ευρηματικότατος ο τίτλος του τραγουδιού (Californication³).

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

¹ για τους μη κομπιουτερίζοντες: αποκλειστική διάζευξη / eXclusive OR (σύμβολο ⊕) είναι μια πράξη της Boolean λογικής, που έχει αληθές αποτέλεσμα αν μόνο ο ένας (και αυστηρά μόνο ο ένας) από τους δύο όρους είναι αληθής. Αν και οι δύο είναι αληθείς ή ψευδείς, το αποτέλεσμα είναι ψευδές. Ή το ένα, ή το άλλο.²

² αν νομίζετε πως μπορούσα να χρησιμοποιήσω το xor και στο παράδειγμα ΠΑΣΟΚ ⊕ ΝΔ ⊕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ⊕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ⊕ ΠΑΤΡΙΝΟΣ ⊕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ, είστε πολύ γελασμένοι, και εγώ θα ήμουν ξεφτίλας προγραμματισταράς–αναληταράς, αφού αν ήμουν Πατρινός γαύρος πρασινοφρουρός, το αποτέλεσμα θα ήταν αληθές και το παράδειγμα θα ήταν άχρηστο για τη χρήση που ήθελα, και στο τέλος θα το έκλεινα το μαγαζί ως «πολύ ηλίθιος για να έχω δικό μου blog».⁴

³ αν δεν είναι προφανές, είναι μίξη του California και του fornication (fuck, λέει ο μύθος, σήμαινε Fornication Under Consent of the King)

⁴ Θα έπρεπε να υπάρχει ECDL ή αντίστοιχο για bloggers. Παλιά το λέγαμε «έκθεση ιδεών». Βέβαια, καθώς χρησιμοποιώ το αρκτικόλεξο ECDL, δεν είμαι σίγουρος αν το τεστ θα αποδείκνυε την ικανότητα ή την ηλιθιότητα.

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Ψιχία τηλεόρασης

Στο πρόσφατο επεισόδιο του House, ο θάνατος ενός ετοιμοθάνατου αναβάλλεται όταν η γυναίκα του καταρρέει δίπλα του. Γίνονται πολλά, και κάποια στιγμή παίζει να θυσιαστεί ο ετοιμοθάνατος για να ζήσει η γυναίκα του.

Ο House λέει, λοιπόν, για αυτό:

“If he's gonna do this,
he's gonna do this for love.”

Θα ήθελα πολύ, μα πάρα πολύ να δω πόσες φορές χρειάστηκε να ξαναγυριστεί αυτή η λήψη. Εγώ πάντως γέλασα.

(Αν έχετε δει το επεισόδιο και δεν έχετε ιδέα σε τι αναφέρομαι, το συζητάμε στα σχόλια).

Επίσης, θα ήθελα, να μην έχω δει το Heroes από το τελευταίο επεισόδιο της 1ης περιόδου μέχρι το 19 της 3ης, αλλά να μου τα συνόψιζε κάποιος και να έβλεπα μόνο τα 3×20 και μετά, όπου η σειρά ξαναγίνεται ενδιαφέρουσα. Το εννοώ.

Αυτά. Αϋπνίες είχα, είπα να πω μια βλακεία.

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω

΄Ενα απόγευμα είχε έρθει στο σπίτι ο πεθερός μου για να δει τα παιδιά. Είχε φέρει μαζί και τα εργαλεία του γιατί είχε να κάνει κάποιες δουλειές (δεν αφήνω τέτοιες ευκαιρίες να πάνε χαμένες). Αφού λοιπόν είχε τελειώσει με τα μερεμέτια, κάθησε ο άνθρωπος για να παίξει λίγο με τον Αλέξανδρο. Κάποια στιγμή μου λέει:
-Ο Αλέξανδρος μάλλον θα γίνει τεχνίτης. Όλο με τα κατσαβίδια θέλει να παίζει.
Γυρνάω και εγώ με ένα ψηλο-αγριεμένο ύφος και του λέω:
-Ο Αλέξανδρος θα γίνει ποδοσφαιριστής
Το βλέμμα το πεθερού μου παγώνει (ακολουθεί ο διάλογος που είχαμε):
Π: Είναι καλό τα παιδιά να ακολουθούν το δρόμο που θέλουν
Α: Το παιδί μου θα γίνει ποδοσφαιριστής γιατί το αποφάσισα εγώ
Π: Δηλαδή αν θέλεις να γίνει ηλεκτρολόγος θα τον εμποδίσεις;
Α: Αυτά δεν ισχύουν. Ο Αλέξανδρος θα γίνει ποδοσφαιριστής θέλει δε θέλει
Π: Καλό είναι οι γονείς να αφήνουν τα παιδιά να αποφασίσουν μόνα τους με τι θέλουν να ασχοληθούν.
Α: (Με ύφος) Άκου να δεις, ο Αλέξανρος θα γίνει ποδοσφαιριστής, θα είναι στο γήπεδο και θα κλέβει τη μπάλα από τον αντίπαλο παίχτη. Θα τρέχει σαν κεραυνός προς το τέρμα της αντίπαλης ομάδας. Θα περνάει τον τερματοφύλακα και μπροστά σε άδειο τέρμα θα πετάει την μπάλα άουτ.
(Χροιά φωνής όλο περηφάνεια). Και όταν όλη η εξέδρα θα φωνάζει "σου γαμώ τη μάνα, θα σηκώνομαι και θα φωνάζω -εγώ είμαι η μάνα του-"

ΥΓ: Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να πείσω τον Χρήστο να ξεκινήσει να παίζει 5x5 (δεν είμαι η μάνα του αλλά θα το βολέψω).

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

κρίση -απλοί υπολογισμοί ΚΡΙΣΗ.pps

Το λάβατε κι εσείς, αυτό που λέει πως αν αντί η οικονομική ενίσχυση να δοθεί στις τράπεζες, να μοιραστεί στον κόσμο και να γίνουμε όλοι εκατομμυριούχοι;

Εγώ το έλαβα ήδη από δύο γνωστούς. Πολύ εντυπωσιακά δεν τα λένε;

Ειρωνεία τέλος, γαμώ τους ηλίθιους που τα γράφουν αυτά τα powderpoints, ή εξυπνάκηδες που θεωρούν πως στέλνουν σε ηλίθιους. Γαμώ τις απλές πράξεις, γαμώ, και γαμώ τις παπαριές που υποτίθεται πως έστειλε «ένας απλός τηλεθεατής στο CNN».

Αν διαιρέσουμε τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια της οικονομικής ενίσχυσης, λέει, και τα μοιράσουμε στα 6,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους του κόσμου, ο καθένας μας θα πάρει 104 εκατομμύρια δολάρια.

Δοκίμασα στο Calc των windows, στο POSIX units και στον interpreter της Python, και όλα είναι άχρηστα, γιατί μου βγάζουν ότι μου αντιστοιχούν μόνο 104 δολάρια, επιβεβαιώνοντας έτσι και την δική μου προ ηλεκτρονικών βοηθημάτων υποψία ότι τον πούλον θα πάρω. (Νίκο, μη πεταχτείς σαν πορδή)

Το ίδιο και με τα 26 δισ. ευρώ της Γαλλίας διαιρεμένα με τους 60 εκ. κατοίκους της: ο «απλός τηλεθεατής» βρίσκει πως ο κάθε Γάλλος θα πάρει 433,33 εκατομμύρια ευρώ, ενώ εγώ βρίσκω μόνο 433 ευρώ (περίπου όσα δίνει και το ταμείο ανεργίας).

Θα λείψω μερικές μέρες στη Γαλλία, επειδή έχω ακούσει πως εκεί τα έχουν φτυσμένα τα Windows και όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί χρησιμοποιούν Gentoo με USE flags τα -ffast-math και -funsafe-math-optimizations. Όταν έρθω εκατομμυριούχος, μη μου ζητάτε λεφτά.

You Asked For It

Τρίβιο της ημέρας: το Wilhelm Scream είναι μια κραυγή που χρησιμοποιείται κατά κόρον, ως εσωτερικό αστείο, σε διάφορες ταινίες άσχετες μεταξύ τους. Μπείτε στο wikipedia και διαβάστε. Εγώ θέλω να σας πω ότι ωχριά μπροστά στην τσιρίδα του Μενέλαου, μια τσιρίδα που μου τρυπάει τα αυτιά και λόγω συχνοτήτων και λόγω εντάσεως, κάτι το οποίο το γνωρίζει ο Μενέλαος και το χρησιμοποιεί ως όπλο εναντίον μου, αναγκάζοντάς με να βάζω βαμβάκι στα αυτιά. Φυσικά, δεν το κάνει κατά παραγγελία, ούτε έχω μια κάμερα στο χέρι όταν το κάνει σοβαρά, οπότε πάρτε ένα δείγμα (και φυσικά το μικροφωνάκι της κάμερας δεν επαρκεί για την πιστότητα του ήχου):



(συχνά όταν τσιρίζει έτσι, εγώ ακούω με παραμόρφωση την τσιρίδα, κάτι σαν να κάνει clipping του ήχου. Δεν θέλω να πω ότι έχω ψηφιακά αυτιά, απλώς προσπαθώ να σας δώσω να καταλάβετε πώς το αντιλαμβάνομαι, κάτι σαν να μπουκώνει το μικρόφωνο. Μια φορά έτυχε ο Αργύρης να ακούσει κάτι κοντινό σε αυτό που περιγράφω, αλλά ευτυχώς αυτή είναι μια εμπειρία που δεν την νιώθει κανείς άλλος).

Κατά τα άλλα, καθυστερημένη ανταπόκριση από τις Απόκριες. Εδώ βλέπετε τον Αλέξανδρο με τη στολή που του είχε πάρει η θεία του:



…και εδώ βλέπετε τη συνέχεια της ιστορίας, μερικές ώρες μετά. Οι ήδη γονείς δεν θα χρειαστεί να περιμένετε να ακούσετε την εξήγηση στο video για να καταλάβετε τι τρέχει:



Ένα άλλο αγαπημένο άθλημά μας είναι η μακριά γαϊδούρα, τροποποιημένη ως εξής: εγώ κάθομαι στο πάτωμα, βάζω μαξιλάρια εμπρός μου και περιμένω την επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας:



Στη συνέχεια, βλέπετε πως στη διαπαιδαγώγηση του Αλέξανδρου εκτιμούμε τις ειλικρινείς αντιδράσεις:



(αν δεν καταλάβατε, τον μαθαίνουμε να χασμουριέται στις καίριες στιγμές)

Και για το θέμα της ειλικρίνειας του Αλέξανδρου προς εμένα: τον ρώτησα γιατί δεν πίνει το γάλα του, και, όντας στην ηλικία που αρχίζει τις απαντήσεις τύπου: «Μπαμπά… δεν πίνω το γάλα… γιατί… α, τι είναι αυτό εκεί πάνω;» ή «… …ο σπάνταμαντ δεν έχει αυτοκίνητο», ή «… …ο Μακουίν δεν έχει φώτα» κτλ, άρχισε να λέει κάτι τέτοια, οπότε του είπα «περίμενε να σε γράψω όταν τα λες». On-camera η συζήτηση εξελίχθηκε διαφορετικά, αλλά και πάλι ενδεικτικά:



Τέλος, θέλω να πω πως η απόδειξη για τη μη ύπαρξη λύσεως στην εξίσωση xⁿ+yⁿ=zⁿ, όπου x,y,z,n ακέραιοι και n>2 είναι πολύ απλή. Ξεκινάμε από την απλούστατη μετατροπή xⁿ = zⁿ-yⁿ, δηλαδή η διαφορά των δύο δυνάμεων είναι μια δύναμη του ίδιου βαθμού, και…

Τώρα που το σκέφτομαι, δεν έχω πολύ χώρο στο blog μου, και θα γράψω κάπου αλλού την απόδειξη.

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Tears in the rain (the Admin's Cut)

Στην εταιρία όπου δουλεύει ο Αργύρης, o admin έστειλε ένα ενημερωτικό e-mail στους υπόλοιπους στην εταιρία όταν παραιτήθηκε (μάλλον). Το βρήκα εξαίσιο. Το παραθέτω χωρίς το “voice over”:)

"…I've seen power supplies on fire off the side of the computer room. I've seen NTU lights glitter in the dark near the Mail Gate. I've seen glorious battles in the UT server. All these moments will be lost in time, like tears in the rain. Time to quit…”

Η ημερομηνία στο subject θα είναι η τελευταία μου ημέρα στην τάδε εταιρία.

Θ.