Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Wow

Ακολουθεί περιγραφή τηλεφωνικής συζήτησης μεταξύ εμού και του φίλου Αργύρη, λίγο πριν κλείσουμε:

Μου λέει: «Θέλω και τη συμβουλή σου σε κάτι.»
Του λέω: «Ουάου.»
Μου λέει: «Οκέι.»

Μετάφραση (οι σκέψεις πίσω από αυτά που ειπώθηκαν):

«Έχω κάτι φυλλάδια delivery μπροστά μου. Θέλω να παραγγείλω κάτι να φάω. Από πού;»
«Eντυπωσιάστηκα που θέλεις συμβουλή και το εκφράζω με μια λέξη που πολύ σπάνια λέω.»
«Δεν είχες ιδέα τι θα σε ρώταγα, αλλά αφού έχω σχετικό φυλλάδιο, εγώ θα παραγγείλω από το «Ουάου» που κάνει και πολύ ωραία χοιρινά μπριζολάκια.»

Γελάγαμε σα χαζά κάνα λεπτό μετά.



Θεϊκή («από μικρό κι από τρελό») ατάκα του Αλέξανδρου στη φάση λογοδιάρροιας πριν τον ύπνο:

«Όταν φοβόμαστε, η ψυχή μας μικραίνει.»



Πριν τρεις εβδομάδες περίπου, τα παιδιά θυμήθηκαν ότι τον Απρίλη είχαμε πάει καλεσμένοι στα McDonald's για τα γενέθλια συμμαθητή του Αλέξανδρου, και είχε έναν ωραίο παιδότοπο όπου δεν έπαιξαν γιατί εκείνη την ημέρα έβρεχε. Μήπως μπορούσαμε να πάμε σήμερα; Παίρνω τηλέφωνο την Αθανασία να συνεννοηθώ, και δεν είχε αντίρρηση να πάμε¹.

Όταν κλείνω το τηλέφωνο, με ρωτάει ο Αλέξανδρος:
«Τι είπε η μαμά;»
Πριν προλάβω να απαντήσω, συμπληρώνει: «Καλά, άσε τη μαμά να λέει ό,τι θέλει, εμείς θα πάμε. Εμείς αποφασίζουμε!»

Η επιλογή των λέξεων με υποψίασε.
«Αυτό που είπες τώρα, Αλέξανδρε, το έχεις ακούσει από αλλού;»
«Ποιο;»
«Αυτό το "άσε τη μαμά να λέει", σ'το έχει πει κανείς;»
«Α, ναι, ο παππούς. Όταν η μαμά θυμώνει μαζί μου και μου λέει να μη βγω βόλτα με τον παππού, ο παππούς μού λέει: "Άσε τη μαμά να λέει ό,τι θέλει, εμείς θα βγούμε βόλτα."²»

Παππούδες και γιαγιάδες, να προσέχετε άλλη φορά τα μυστικά που νομίζετε ότι λέτε στους συν-συνωμότες σας ;)


¹ «Δεν ξέρω, κάνε ό,τι θες.» :)

² Παράδειγμα διαλόγου (του παραλόγου):
Μαμά (από μέσα): «Αλέξανδρε, για τιμωρία δεν θα βγεις βόλτα.»
Παππούς (από δίπλα): «Αλέξανδρε, θα φέρεις τις κάλτσες για να φύγουμε;»
Μπαμπάς (επίσης από δίπλα): «Αλέξανδρε, άκουσες τι είπε η μαμά.»
Παππούς: «Θα τις φέρεις ή να πάρω το Μενέλαο;»
Αλέξανδρος (μουτρωμένος με τη μαμά και το μπαμπά): «Να πάρεις το Μενέλαο.»
Παππούς: «Έλα, φέρε τις κάλτσες σου.»