Νέο αίμα

Δεν ξέρω αν πρόσεξε κανείς πως έχω προσθέσει δεξιά δύο links, ένα για video και ένα για φωτογραφίες. Υποτίθεται πως θα τα ανεβάζω στον Μεγάλο Αδελφό, και θα τα συνδέω απλώς στο blog . Τεσπά.

Με δύο παιδιά στο σπίτι, δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε και πολλά video ή φωτό. Πρέπει να το θυμηθείς και να μπορέσεις. Παράδειγμα το επόμενο:

It's that time of the life, again

Μπαίνουμε αύριο στο «Μητέρα» για τον ερχομό του ΤΖΩΤΖΙΟΥ v2.1 . Το βάρος του υπολογίζεται ήδη στα 3300, έχει λιγοστέψει το αμνιακό υγρό, οπότε δρομολογήθηκε. Όσοι περάσουν να ευχηθούν, ας μη φέρουν τυπικά δώρα και μαλακίες, ας φέρουν κάτι αξίας.

Οικογενειακές καταστάσεις

Ακολουθούν μερικά νέα video του μικρού, τα οποία μπαίνουν κυρίως για ενδοοικογενειακούς λόγους (για να τα δουν λοιποί συγγενείς).

Ο μικρός παίζει μπάλα (θα τον κάνει μπαλαδόρο ο νονός του, αλλά για την ώρα, επειδή με είχε δει να κάνω κοντρόλ με το πόδι, το είχε δοκιμάσει και έφαγε μια-δυο σούπες, είναι στη φάση που παίζει με το χέρι).



Εγώ έκλαιγα στο δημοτικό να μου πάρουν τηλεκατευθυνόμενο. Ο κύριος έχει ήδη τρία (3) από την τρυφερή ηλικία των 18 μηνών.



Να. Ο μικρός μαθαίνει να χειρίζεται δισκάκια (προφανώς αντιγραμμένα και τα πρωτότυπα αποθηκευμένα κάπου ασφαλώς), και αν τα πάει καλά, θα του δώσω αύξηση και προαγωγή (ενδεχομένως εξωτερική εργασία στα φανάρια με bonus πωλήσεων).





Έπονται και άλλα.

Εσύ ο σωλήνας

…υποτίθεται πως ανέβασα στο youtube ένα video του μικρού.

Λοιπόν, στο ακόλουθο, αφού βαρέθηκα να τον βλέπω να ανοιγοκλείνει το ντιβιντί, το έβγαλα από την πρίζα, οπότε κι αυτός βαρέθηκε να πατάει κουμπιά αφού δεν άνοιγε. Πάει να βρει τη μάνα του να της πει τον πόνο του, αλλά στην πορεία βρίσκει άλλο ενδιαφέρον.



Άλλο, παλαιότερο. Είναι στο κρεβάτι και αποφασίζει να παίξει φλίπερ:

Times, they are a-changin'

Όλοι ξέρουν ότι στην εποχή μας οι κοινωνικοί θεσμοί (οικογένεια, φιλία) φθίνουν. (Ωραίος πρόλογος για έκθεση. Αλλά δεν γράφω έκθεση. Τέλεια αφορμή να βάλω φωτογραφία του μικρού. Ο μικρός αραχτός:)


Κάποτε σε καλούσαν φίλοι στο σπίτι να κάτσετε, να φάτε, να πιείτε (ενίοτε να κάνετε και αλλαξοκωλιές, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου), να ακούσετε μουσική, άντε να δείτε και καμιά ταινία. Τα θυμάστε, ε; Το ίδιο και εγώ. Δεν είναι έτσι πια τα πράγματα.

Πας επίσκεψη στο σπίτι του «φίλου» (link δεν θα βάλω, αφού και οι δύο που διαβάζετε το blog μου ξέρετε ποιον εννοώ), και λέτε να παραγγείλετε φαγητό. Παραγγέλνετε φαγητό, και εσείς, ο επισκέπτης, πληρώνετε.

Φυσικά, προθυμοποιείται να πληρώσει ο οικοδεσπότης, με επιχειρήματα τύπου «ήρθες στο σπίτι μας και θα πληρώσεις εσύ;», και του λες «τις προάλλες που ήρθα πάλι, εσύ πλήρωσες, αυτή τη φορά θα πληρώσω εγώ», και ο οικοδεσπότης εξίσου πρόθυμα υποχωρεί. So much for the willingness. (Έχω ώρα να βάλω φωτογραφία. Ο μικρός συμφωνεί:)


Δε φτάνει αυτό, αλλά η έγκυος σύζυγος του οικοδεσπότη έχει τρομερή ανάγκη για τρίψιμο στην πλάτη, και αφού ο οικοδεσπότης βαριέται, μόνο που δεν τον παίρνει ο ύπνος την ώρα που το κάνει, ε, τη λυπάται και η ψυχή σου, παίρνεις την θέση του και την τρίβεις εσύ με τα στιβαρά σου δάχτυλα, ενώ και η δική σου σύζυγος γαστρωμένη είναι και βλέπει από το τριφτικό περιθώριο, την ώρα που ο θρασύτατος οικοδεσπότης επιστρέφει στο προσφιλές του ξύσιμο-μέχρι-να-ματώσει που τόσο φιλάρεσκα εξασκεί και στον τόπο εργασίας του. (Συγχίστηκα— ας βάλω μια φωτογραφία του μικρού που γελάει με τα χάλια μας:)


O tempora, o mores. (όπως θα έλεγε και ο μικρός:)

OMGod, It's Fryday!

Κοινώς, θα λιώσουμε κι άλλο. Ο φίλος μου ο aneinai κατοχύρωσε, μάλιστα, την αξιοπιστία του Forecast Fox (plugin για τον Firefox που αναφέρει πρόβλεψη καιρού για τις προσεχείς ημέρες) παρατηρώντας: «για την Παρασκευή, λέει "Sunny and very hot" και έχει την φωτογραφία μου δίπλα».

Δεν έχω απάντηση για τέτοια ακατάρριπτα επιχειρήματα.

Από την άλλη, χτες αλλάζοντας τον μικρό έτυχε για πρώτη φορά να τον δω να έχει στύση. Φώναξα και τη γυναίκα μου, δεν ξέρω αν εκείνη τον είχε ξαναδεί. Θα μπορούσα λοιπόν ως περήφανος πατέρας να ανακράξω «ο γιος μου είναι άντρας!», αλλά κολλάω στη μικρολεπτομέρεια πως εγώ ήμουν που τον άλλαζα εκείνη την ώρα. Να ανησυχήσω; (Προφανώς όχι, πλάκα κάνω.)

Πλην όμως, καλού-κακού, ας αναρτήσω τον στάνταρ σχετικό εξοπλισμό στο δωμάτιό του: δηλαδή, φωτογραφίες της Salma Hayek, της Missy Peregrym, άντε και της Ιωάννας Παπαδημητρίου. Αν μου αρέσει πολύ το τελικό αποτέλεσμα, μπορώ πάντα να μετακομίσω στο δωμάτιό του.

Στα γρήγορα

Μιας και έτυχε να κάνω σμίκρυνση στις ακόλουθες δύο φωτογραφίες για να τις στείλω, μπορώ να τις βάλω και εδώ ώστε να αποτυπωθούν στο βιβλίο της αιωνιότητας.

The following events take place some time.

Σιχαίνομαι τις διαφημίσεις της José Cuervo. Τις βρίσκω ελιτίστικες και δήθεν. Ειδικά η προηγούμενη σειρά, ήταν πρεσβευτής του «εμείς που πίνουμε Cuervo είμαστε μάνγκες, και οι υπόλοιποι είναι για τα μπάζα.» Κάθε φορά που ακούω διαφήμιση στο ραδιόφωνο και παίρνω χαμπάρι πως είναι Cuervo, αλλάζω σταθμό. Είναι απλό.

Ο πρώιμος γεροπαράξενος μέσα μου με θυμηδία οραματίζεται απονομές βραβείων μεταξύ των διαφημιστών, όπου θα δίνονται και συγχαρητήρια στους εμπνευστές και εκτελεστές των συγκεκριμένων διαφημίσεων. Μπράβο μας, ευλογάει τα γένια του ο παπάς, πάλι καταφέραμε επιτυχημένη καμπάνια για το προϊόν. Αν είχα και καμιά συνδρομή σε περιοδικό του χώρου της διαφήμισης, μπορεί να ανακάλυπτα πως έχω δίκιο. Δεν έχω (συνδρομή) και έτσι δεν ξέρω αν έχω (δίκιο). Αλλά εδώ που τα λέμε, χέστηκα.

Ακολουθούν δραματοποιημένα πραγματικά γεγονότα, που αποδεικνύουν πως ο μικρός έχει το X-chromosome και είναι μεταλλαγμένος υπερήρωας (ή μέντιουμ, στη χειρότερη).

Πριν δύο Παρασκευές, παίζαμε με τον μικρό Αλέξανδρο, που είναι στη φάση της ανακάλυψης ντουλαπιών και συρταριών, και ταυτόχρονα των φωνητικών του ικανοτήτων. Μιλάει αυτά τα διασκεδαστικά μωρουδίστικα. Ειδικά το «γκα» του είναι πολύ προσφιλές, ίσως και λόγω της διαφήμισης του ΠΡΟΠΟ (νομίζω), μιας και όταν του λέω εγώ «γκα, γκα», περιχαρής απαντάει «γκα, γκα, γκα» κρατώντας το ρυθμό ως εκεί, αν και μετά τα χάνει επειδή αρχίζει τα «γκα» κατά συρροή μη μετρώντας.

Παίζοντας, λοιπόν, κάποια στιγμή του είπαμε: «τι έγινε, μάγκα;» Στο άκουσμα της τελευταίας λέξης, απάντησε: «γκάγκα!» Γελάμε, του ξαναλέμε «μάγκα!», επιμένει αυτός, «γκάγκα!» Έγινε αρκετές φορές, γελάσαμε όλοι, μαζί και ο Αλέξανδρος, ο οποίος κάθε φορά που του λέγαμε «μάγκα», ανταπαντούσε σταθερά «γκάγκα».

Την Κυριακή, δύο μέρες μετά από το άρτι περιγραφέν γεγονός, καθόμουν απόγευμα στον υπολογιστή όταν άκουσα από την άλλη μεριά του σπιτιού να χτυπάει το κινητό μου τηλέφωνο. Μέχρι να το προλάβω, βέβαια, είχε κλείσει. Κοίταξα τον αριθμό, αλλά ήταν από επαρχία και μου ήταν άγνωστος. Τον τελευταίο μήνα μου είχε συμβεί πολλές φορές να δω κλήση στο κινητό μου που ήταν από άγνωστους μη Αθηναϊκούς σταθερούς αριθμούς. Κανένα δεν είχα προλάβει, με εξαίρεση μία κλήση που απάντησα, όπου καταλήξαμε στο προφανές «με συγχωρείτε, λάθος», την αθάνατη ατάκα του σκατζόχοιρου καθώς κατέβαινε από τη βούρτσα.

Μου κίνησε την περιέργεια, και ήθελα να δω αν συσχετίζονται οι αριθμοί μεταξύ τους. Σημείωσα όσους τέτοιους αριθμούς υπήρχαν ακόμα στη λίστα αναπάντητων του κινητού, και μπήκα στα ελληνικά white pages. Άρχισα να σημειώνω σε ένα χαρτί αριθμούς, και δίπλα τα ονόματα που έβρισκα.

Όταν έφτασα και στον τελευταίο αριθμό, την προ δέκα λεπτών κλήση, γέλασα πάρα πολύ. Διότι, όπως ίσως οι πιο ευφάνταστοι από εσάς να μαντέψατε στο περίπου, με είχε καλέσει από Κοζάνη ο κύριος Γκάγκας.

Εμείς γελούσαμε με την επιμονή του μικρού, αλλά κακώς γελούσαμε. Το θέμα δεν ήταν η αδυναμία του να επαναλάβει τη λέξη που του λέγαμε, το θέμα ήταν πως εμείς του λέγαμε «μάγκα»…

…κι εκείνος μας διόρθωνε.

Ο καιρός περνάει

Ο μικρός πρωτοπερπάτησε πριν τρεις ημέρες. Πιασμένος από τη μία άκρη της κούνιας/κρεβατιού του, έπρεπε να πάει στην άλλη. Δεν τον βοηθούσε κανένας από τους δύο παρόντες στον χώρο. Έκανε λίγο τα «μμ, μμ» του, έδειχνε με το δάχτυλό του, αλλά τίποτα. Απάθεια.

Αναγκάστηκε να πάρει τα πράγματα στα χέρια του (μεταφορικά) ή να στηριχτεί στα δικά του πόδια (κυριολεκτικά). Ήταν τρία μικρά βήματα για εμάς, τρία γιγάντια βήματα για τον ίδιο. Εννοείται πως όταν πήρα την κάμερα στα χέρια για να το ξανακάνει, δεν το επανέλαβε. Ίσως γιατί ήδη ήταν εκεί που ήθελε να είναι, και ήδη σκάλιζε τα περίεργα κουμπάκια στην αιωρούμενη νανουροκοιμίστρα με τα μπλιμπλίκια και τα φωτάκια.

Τον έχω κόψει: είναι άνθρωπος του σκοπού, το ταξίδι για την ώρα δεν του λέει τίποτα αν ο προορισμός δεν του είναι ενδιαφέρων.

Κατά τα άλλα, ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί πρέπει να υπογράψω για να μπαίνουν ελληνικοί υπότιτλοι στα νέα BluRay και HD-DVD. Υπάρχει τέτοιο θέμα; Πού το είδατε; Ψάχνοντας σχετικά (είμαι γνωστός σπασαρχίδης και το παίζω εξυπνάκιας όταν μου στέλνουν αστικούς μύθους, θα έλεγε κανείς πως ο κύκλος μου θα το είχε μάθει και θα έπαυαν να προωθούν πράγματα χωρίς να κάνουν ένα στοιχειώδη έλεγχο), τα μόνα που βρήκα είναι τίτλοι που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή και ήδη συμπεριλαμβάνουν ελληνικούς υπότιτλους.

Ξέρει κανείς;

Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου

Εφταμηνίτικες. 441 KiB WAV κωδικοποιημένο κατά GSM.

Α, ναι, πήγα και Αγγλία για μια εβδομάδα. Ταξιδιωτική ανταπόκριση αν θυμηθώ κάτι άξιο λόγου.

Φτου φτου φτου

Και μερικές φωτογραφίες από τη βάφτιση του μικρού Αλέξανδρου (πλέον), ηλικίας 158 ημερών (όταν έγινε η βάφτιση).


Δεν ξέρω τι με περιμένει!




Ο νονός έχει ιδρώσει…




Ας εξερευνήσω λίγο το χώρο




Μου έπεσε λάδι στα μάτια!




Σας αγαπώ (όπως Μαρία Αλιφέρη)




Πώς τα πήγα; Καλός;




Παππού, το φλας δεν άναψε.

Come Again?

Σας παραθέτω το προσχέδιο (αν και πιθανώς να είναι το τελικό) του προσκλητηρίου που σκοπεύουμε να στείλουμε για τη βάφτιση του μικρού. Εγώ αυτοσυγκρατήθηκα και δεν το παραέκανα καθαρά για πρακτικούς λόγους, αλλά λογικά, θα ακούσω μερικές αντιρρήσεις από συγγενείς (εξ αίματος και εξ αγχιστείας :) και ενδεχομένως να παγιωθεί η εικόνα μου ως εκκεντρικού (αν και δεν είμαι πλούσιος, οπότε αντί για "εκκεντρικός" ίσως πιο σωστό είναι το "παλαβός"), όμως ο σκοπός είναι να αρέσει και του μικρού όταν μεγαλώσει.

Συχνά, βέβαια, τα παιδιά διαφέρουν από τους γονείς. Αν ισχύσει αυτό και στην περίπτωσή μας… ας προσέχαμε!

Τα σχόλιά σας ευπρόσδεκτα, και αν τυχόν μου στείλετε κάτι που μου αρέσει και το ενσωματώσω, θα σας το ξεπληρώσω στέλνοντας και σε σας πρόσκληση.

Version 2 is going well

Διαπίστωσα ότι δεν είμαι αξιοπρεπής χαζομπαμπάς, αφού δεν έχω φωτογραφίες του μικρού στο blog μου…

Μερικές ηλικίας 103 ημερών:
Μία ηλικίας 57 ημερών (αλλάζουν, ε;)
Και μια ηλικίας ακριβώς 18 ωρών (πραγματικά αλλάζουν):