Διάλειμμα Διαφημίσεων

Σας κούρασα με τις κατά συρροήν αναρτήσεις μου και αποφάσισα πως είναι ώρα να κάνουμε ένα διάλειμμα. Ως μεγάλο κεφάλι στην οικονομική διαχείριση, αποφάσισα να πρωτοτυπήσω και αντί να βάλω διαφημίσεις στο πλάι του blog και να βγάλω τρελά λεφτά, θα κάνω μια ανάρτηση που η ίδια είναι διαφήμιση προϊόντος. Φυσικά, η ευφυΐα συνδυάζεται με απειρία, οπότε την διαφήμιση την κάνω αυτοβούλως χωρίς να έχω έρθει σε πρότερη συνεννόηση με την παραγωγό εταιρία, αλλά κάθε έκφραση εκτίμησης από μέρους της (αν ποτέ ανακαλύψει τη διαφήμιση!) είναι καλοδεχούμενη.

Λοιπόν.
Πρόλογος με ευχάριστη φωνή και μελωδικό χαλί:

Είσαι γονιός με τέκνα που τσινάνε όταν είναι ώρα να πιουν το γάλα; Παιδιά που δεν τους αρέσει κανένα κορνφλέκι παρά τον τηλεοπτικό διαφημιστικό βομβαρδισμό; Εγώ δεν έχω τέτοιο πρόβλημα, αλλά σου έχω τη λύση!

Κύριο (και όχι «κυρίως») θέμα:

Πας στο σούπερ μάρκετ και εντοπίζεις το προϊόν που εμφανίζεται στην φωτογραφία στα δεξιά. Είναι αρκετά ευκρινή τα στοιχεία, δεν θα δυσκολευτείς. Ακολουθείς με ευλάβεια τα ακόλουθα βήματα:

• Το βάζεις στο καλάθι/καρότσι.
• Πας στο ταμείο και πληρώνεις. Προαιρετικά έχεις πάρει και άλλα πράγματα, οπότε μην ξεχάσεις να τα πληρώσεις κι αυτά!
• Μεταφέρεις τα ώνια στο σπίτι.
• Αν τα παιδιά σου είναι εκεί, αγκάλιασε και φίλησέ τα για να τους θυμίσεις πόσο πολύ τα αγαπάς.
• Βάλε τα ώνια όλα στην πρέπουσα θέση, εκτός από το προϊόν της φωτογραφίας. Κράτα το στην άκρη.
• Με το προϊόν υπό μάλης, κλείσου σε χώρο όπου δεν θα σε ενοχλήσει κανείς.
• Άνοιξε το κουτί και τσάκισέ τα μόνος σου.
• Απόλαυσε τη νιρβάνα να νιώθεις πλήρης, χοντρύτερος και παντελώς αδιάφορος αν τρώνε υγιεινά και πίνουν το γάλα τους ή όχι τα παιδιά σου.

Είναι απλή η ζωή, τελικά. ☺

Advertizing brains

Είμαι επίσκεψη σε έναν φίλο, και όσο μιλούσε στο τηλέφωνο χάζευα ένα PC Magazine επάνω στο γραφείο του. Προς το τέλος του περιοδικού, είδα μια ολοσέλιδη διαφημιστική καταχώριση για το Adult Pack της Nova. Σχετική σελίδα εντόπισα εκεί, που φαίνεται λίγο και η εικόνα: το "X" σε κόκκινο κύκλο των εκπομπών για ενηλίκους υψωμένο στην τρίτη δύναμη.

Στην online εικόνα δεν φαίνεται καλά:


Μέσα στο "X" και στο "3", το texture είναι ένα πλεκτό, κάτι σαν αυτό που θα έκανε η γιαγιά μου κι η γιαγιά σου για να στολίζει το τραπεζάκι της τηλεόρασης.

Το θέμα είναι, γιατί έβαλαν πλεκτό; Το βρώμικο μυαλό μου, φυσικά, θυμήθηκε το σχετικό ρητό: «Αν η μαλακία ήταν εργόχειρο... θα είχες κάνει την προίκα σου.»

You're next

Πριν λίγο παίχτηκε μια συμπαθητική σκηνή με σουρρεαλιστικό τέλος. Επιστροφή από έξοδο, μαζεύουμε τους μπόμπιρες από το σπίτι της κουνιάδας μου και μπαίνουμε στο σπίτι. Για τεχνικούς λόγους μπαίνω στο WC. Μετά από λίγο, δυνατό χτύπημα στην πόρτα: ο Μενέλαος.

«Μπαμπά! Μπαμπά! ΜΠΑΜΠΑ!»
«…Κάνω κακά, παιδί μου.»

Απομακρύνεται τρέχοντας φωνάζοντας: «Κακά! Κακά! ΚΑΚΑ! ΚΑΚΑ!»

Μετά από λίγο, ένα διακριτικό χτύπημα στην πόρτα: ο Αλέξανδρος.

«Μπαμπά… σε δύο λεπτά βγαίνεις.»

Τελικά, δεν είναι WC. Είναι καμαρίνι.

Απάτη

Δεν ξέρω, κάθε φορά που αγοράζω ένα συγκεκριμένο προϊόν, αισθάνομαι πως κάνω απατεωνιά σε βάρος της εταιρίας που το παράγει. Το προϊόν είναι το After Shave Balsam της Nivea. Ξεκίνησα να το χρησιμοποιώ τουλάχιστον από μετά το σχολείο, άρα (νοερός υπολογισμός) : μέσα σε 19 χρόνια, το έχω αγοράσει πέντε ή έξι φορές.

Δεν κάνω πλάκα. Απλώνεται εύκολα, δεν χρειάζεται να βάλεις πολύ μετά το ξύρισμα, συν το γεγονός ότι δεν ξυρίζομαι και κάθε μέρα. Στο προηγούμενο δοχείο είχα σημειώσει με μαρκαδόρο ημερομηνία αγοράς, νομίζω Ιούλιος του 2006, αλλά επειδή είναι κάτι σαν πορσελάνη, όταν άδειασε τελείως, η σημείωση είχε σχεδόν σβηστεί. Άσε που η πορσελάνη περιέχει 100 ml, ενώ η παλιά πλαστική συσκευασία (μέχρι το προ-προηγούμενο δοχείο που αγόρασα) περιείχε 115 ml. Απατεώνες, παιδί μου. Ούτε τρία χρόνια δεν βγάζεις, πια, με τη νέα δόση.

Η τηλεόραση λέει τώρα για τη μεγάλη νίκη που πετύχαμε το Σάββατο με την ώρα της Γης. Μπα; Λέει γλιτώσαμε τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Μπα; Εμείς που κλείσαμε όλα τα φώτα και ανάψαμε κεράκια, δηλαδή; Μόνο εμείς ανάψαμε κεράκια; Και γιατί όταν βγήκα να κάνω τσιγάρο, έβλεπα κανονικά (όσο βλέπω από το μπαλκόνι της κουζίνας) τα φώτα στους δρόμους; Ο δήμος Αμαρουσίου (πιάνεται για Μαρούσι το Πολύδροσο), φαντάζομαι, δεν συμμετείχε.

Η ώρα της Γης ήταν μια συμβολική κίνηση, αφενός για να αφυπνιστούμε οι ίδιοι (δεν πρόκειται), αφετέρου για να δώσουμε το μήνυμα στους powers-that-be πως νοιαζόμαστε (δεν πρόκειται). Η αλήθεια είναι πως η πλειοψηφία χέστηκε: και το νερό θα τρέχει από τη βρύση, και ρεύμα θα καίμε ασύστολα (φτωχοί είμαστε; )

Στο παρόν post δεν χρησιμοποίησα καθόλου εισαγωγικά, παρότι έτρεμαν τα χέρια μου που δεν τα έβαζα στα πολλά σημεία όπου χρειάζονταν, επειδή κάπου διάβασα πως τα εισαγωγικά επιταχύνουν τον θερμικό θάνατο του σύμπαντος.¹


¹ η ειρωνεία απαιτεί περισσότερη σκέψη για να χωνευτεί, και είναι γνωστό πως οι εξτρά στροφές του εγκεφάλου παράγουν αέρια θερμοκηπίου.

Χριστός Ανέστη

Υπάρχει κάποια μέθοδος να ανακηρυχτούν παράνομα και καταχρηστικά, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες με σπαστικές και ηλίθιες διαφημίσεις;

Ας πούμε, έντεκα οκτώ διψήφιο. ΔΙΨΗΦΙΟ. ΔΙΨΗΦΙΟ!!! Που προσπαθούν να αποτυπώσουν στο μυαλό μας το δικό τους νούμερο, ώστε όταν βρεθούμε στην ανάγκη να καλέσουμε μια υπηρεσία, να μας έχουν σπάσει τόσο τα νεύρα που να θυμόμαστε πρώτα το δικό τους αριθμό. Καταπληκτικό το επεισόδιο στο The IT Crowd με τον νέο αριθμό κλήσης επειγόντων και τις αντίστοιχες τηλεοπτικές διαφημίσεις. Προφανώς άλλα κράτη αντιμετώπισαν ίδια προβλήματα πριν από εμάς.

Ή οι κάπως παλαιότερες διαφημίσεις της υποτεθίστω γνωστότερης τεκίλα, που αψήφιστα αναδεικνύουν ως μάνγκες τους πότες τού εν λόγω ποτού, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είμαστε μούχλες; Είμαι υπερήφανος που δεν πίνω αυτή την τεκίλα, και εξ αιτίας της διαφήμισης, αρνούμαι να πιω τέτοια σφηνάκια όταν με κερνάνε. (Άσε που άλλο ποτό πίνω, και άμα πιω σφηνάκι τεκίλα, ο πονοκέφαλος και το ανακάτεμα στο στομάχι είναι δεδομένο μετά).

Από την άλλη, γιατί ζει ακόμα ο τύπος με τη σπαστική φωνή που κάνει τον «χαριτωμένο» μπάρμαν που απαγγέλλει το μακρύ όνομα του ποτού που πίνεται στους 253,1°K; Ο ίδιος που σε κάποια άλλη ραδιοφωνική διαφήμιση έκανε τον τροχονόμο με μη Αθηναϊκή προφορά που κάνει αλκοτέστ-αντίγραφο της αλησμόνητης σκηνής από το “The Man With Two Brains”; Ε; Γιατί δεν έχει πεθάνει ακόμα;

Αντιθέτως, η διαφήμιση για το συμπιεσμένο χυμό ντομάτας με το ζευγάρι που ζητάει ντομάτες από τον παππού στο πλάι του δρόμου, είναι πάρα πολύ καλή. Στην περίπτωσή μου, βέβαια, δεν θυμάμαι ακριβώς το προϊόν, οπότε η διαφήμιση δεν είναι αποτελεσματική. Παρόμοια, πολύ καλές οι διαφημίσεις της Νόβα (ευρωπαϊκό, πουτ δε κοτ ντάουν κτλ), όπου θυμάμαι το προϊόν, αλλά δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να βάλω Νόβα, έστω κι αν συμπάθησα τους διαφημιστές που είχαν αυτές τις αηντίες :).

Στο πλαίσιο των αποριών: στο Φορτ Μπουαγιάρ, που ενίοτε βλέπω κι εγώ επειδή αρέσει στον Αλέξανδρο, η ξανθιά με τη σιλικόνη τι ρόλο βαράει; Γιατί δίνει ως επί το πλείστον ανόητες οδηγίες στον αρχηγό της ομάδας, που με τη σειρά του πρέπει να το φωνάξει στον δύσμοιρο παίκτη που περνάει τη δοκιμασία; Γιατί δεν φωνάζει η ίδια στον παίκτη τις οδηγίες; Άμα αγχώνεται που ο χρόνος τελειώνει, γιατί βάζει παραπάνω καθυστέρηση χρησιμοποιώντας μεσάζοντα;

ΥΓ
Τι απαντούσε, λοιπόν, την ώρα της Ανάστασης ο Λιακόπουλος;
—Αληθώς ο Σείριος.

Σκατά search engines

Δοκίμασα στο Google:

find from the new nivea body-something ad the tall blonde with short hair, the brown top and a short blue-jeans skirt, the one with the unbefuckinglievable legs, and tell her I love her

αλλά αποτέλεσμα ακόμα δεν είδα.

Update:

Δε φαίνεται καλά εδώ αυτό που με απασχολεί, όμως είδα πως δεν ήταν φουστίτσα, αλλά σορτσάκι.  Θα ξαναδοκιμάσω το query, ευχαριστώ, Αργύρη. (κάνει και ρίμα).

Update 2:

Λίγο μικρότερη, αλλά στο σωστό δρόμο. Το επόμενο είναι να βρούμε το video.

Update 3:

That's more like it.