Contras

Πριν βγούμε για απογευματινή βόλτα με το αμάξι γύρω από το Ολυμπιακό Στάδιο¹ (κατόπιν αιτήσεως του Μενέλαου), ετοιμάζω το Μενέλαο (σώβρακο, σορτσάκι κλπ) φορώντας ένα μπλουζάκι με macedonia-is-greek θέμα και πνεύμα.

Ο Μενέλαος με ρωτάει: «Ποιοθ είναι αυτόθ;»
«Αυτός, παιδί μου, είναι ο Μέγας Αλέξανδρος.»
«Όχι… αυτόθ… είναι… ο Μέγαθ Μενέλαοθ.»

Υποκλίνομαι. Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μου, ελπίζω να θεωρούν πως είμαι με το μέρος τους (και προφανώς αναφέρομαι στο δικό μου συμφέρον). Από τη στιγμή που το συνειδητοποίησα αυτό, ο βαθμός δυσκολίας γονέα ανέβηκε ένα κλικ.

¹ Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχουν ακούσει τα παιδιά όταν σχολιάζω την Αγορά, τη χρησιμότητά της και το κόστος της (πάντως δεν βρίζω πέρα από το χαρακτηρισμό «μια βλακεία και μισή». Ναι, γνωρίζω τις ευφυείς αρχιτεκτονικές ιδέες και περί προσανατολισμού και περί αξιοποίησης του υλικού, αλλά χέστε με.)

Τις επιτροπές μου γαμώ

Ήθελα να ήξερα ποιος και υπό ποίες συνθήκες είπε πως ο χαρακτήρας U+00B7 (middle dot, μέση τελεία) είναι εναλλάξιμος (και προτιμητέος!) με τον U+0387 (greek ano teleia, άνω τελεία).

Καταλαβαίνω πως η χρήση της άνω τελείας φθίνει, αλλά ανάθεμα· η «άνω τελεία» είναι η άνω τελεία της άνω και κάτω τελείας.

Αντιπαραθέσεις:

:·:·:·:·: (με το χαρακτήρα της άνω τελείας)

:·:·:·:·: (με το χαρακτήρα middle dot)

Αυτά τα δύο πρέπει να είναι διαφορετικά. Δυστυχώς, σε πολλά fonts, δεν είναι. Ειδικά σε open fonts όπου μπορείς να επέμβεις ή να αναφέρεις προβλήματα (όπως π.χ. στο FreeFont), χρειάζεται συζήτηση για να καταλάβει ο άλλος τι εννοείς και αν είναι σωστό αυτό που λες.

Όπως είπα και πριν, ανάθεμα· ανάθεμα.

ΑνθυποMetafont

(Ανάρτηση για geeks)

Λοιπόν, εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω μια γραμματοσειρά που να χρησιμοποιώ σε σχέση με υπότιτλους. Στην πρόσφατη εκδρομή μας στην Κόνιτσα, αφού δεν είχα και πρόσβαση στο δίκτυο, ξεκίνησα να τη φτιάχνω. Όπως ίσως ξέρετε, η δημιουργία μιας γραμματοσειράς δεν είναι κάτι που γίνεται έτσι για την πλάκα σου, θέλει αρκετή αφιέρωση χρόνου. Εγώ, ας πούμε, είχα από νωρίς στο μυαλό μου μια ιδέα για το σχήμα των γραμμάτων, αλλά η ακριβής τοποθέτηση των σημείων ελέγχου είναι μια δύσκολη διαδικασία, ειδικά όταν θέλεις να κάνεις και εφαπτόμενες (π.χ. το «δ» στη γραμματοσειρά μου) ή διάφορα άλλα περίτεχνα.

Αυτό που έκανα στην πορεία, ήταν να φτιάξω δύο σκριπτάκια σε Python όπου καλούσα συναρτήσεις για να μου υπολογίσει τομές, off-curve points κτλ σύμφωνα με τους κανόνες που ήθελα, αλλά και πάλι, έπεφτε πολύ copy-paste.

Έλεγα λοιπόν από μέσα μου: «τι ωραία που θα ήταν να μπορούσα να ενσωματώσω την Python στο ίδιο το fontforge.» Ε. Η χρονομηχανή του Guido είχε δουλέψει για πάρτη μου. Μια μέρα που ήθελα να επιλέξω το πρώτο σημείο του contour, πάτησα Ctrl-. όπως έγραφε δίπλα στο μενού. Αντί να επιλεγεί το πρώτο σημείο, μου άνοιξε dialog να γράψω εντολές, με γλώσσα να έχει προεπιλογή την Python. Συγκινήθηκα, δεν σας το κρύβω :)

Κατέβασα οδηγίες, που δεν ήταν σαφείς (ο τύπος που έχει κάνει το fontforge δεν ξέρει πολλά από Python, μόνο τα στοιχειώδη για να γράφει πράγματα, και την ενσωμάτωση την έκανε απλώς ακολουθώντας τις σχετικές οδηγίες στο www.python.org, επειδή η δημιουργία δικής του scripting language αργούσε πολύ), αλλά με δοκιμή και λάθος, προχώρησα αρκετά. Το βασικότερο είναι πως τώρα πλέον, για να σχεδιάσω έναν χαρακτήρα, διαλέγω τα βασικά σημεία και τα υπόλοιπα τα ταΐζει η βιβλιοθήκη μου στο fontforge.

Παράδειγμα: όταν πατάω το Ctrl-., έχω μονίμως αυτές τις εντολές:

From Various

Οπότε, αν για παράδειγμα έχω το B ανοιχτό, φροντίζω να έχω φτιάξει σε ένα συγκεκριμένο αρχείο κάτι τέτοιο:

def B():
l= L(_l_top, _l_bottom)
s1= Stroke()
s1.add_points(
P('3r').lt,
P('8r'),
_B_hiPHI.midpoint(_O_top).at_x(_O_right).lt.lt.towards(P.A270),
_B_hiPHI.towards(P.A180),
_B_hiPHI.at_x(_l_right),
)
s2= Stroke()
s2.add_points(
_B_hiPHI.towards(P.A0),
_B_hiPHI.midpoint(_O_bottom).at_x(_O_right).towards(P.A270),
_O_bottom.towards(P.A180),
_O_bottom.at_x(_l_bottom),
)
return l, s1, s2,

(Η ανεύρεση της σωστής συνάρτησης βάσει του υπό διόρθωση χαρακτήρα γίνεται αυτόματα, προφανώς.) Για κάποιους θα είναι πιο εύκολο το GUI, αλλά όταν ξέρω ακριβώς τι θέλω, μου είναι πιο εύκολο να το κάνω έτσι.

Ακολουθεί ένα δείγμα της παρούσας κατάστασης. Σημειώστε πως, εκτός από τον σχεδιασμό των χαρακτήρων, απαιτεί και πολύ χρόνο το kerning, δηλαδή οι ψιλοδιορθώσεις των αποστάσεων μεταξύ ζευγών γραμμάτων. Σκεφτείτε, ας πούμε, το γράμμα «Γ» ή το γράμμα «Τ» ακολουθούμενο από πεζό γράμμα, που αλλιώς τα γράφαμε στο χέρι κι αλλιώς τα έχουμε συνηθίσει από τις ξενόφερτες γραμματοσειρές.

From Various

Come Again?

Σας παραθέτω το προσχέδιο (αν και πιθανώς να είναι το τελικό) του προσκλητηρίου που σκοπεύουμε να στείλουμε για τη βάφτιση του μικρού. Εγώ αυτοσυγκρατήθηκα και δεν το παραέκανα καθαρά για πρακτικούς λόγους, αλλά λογικά, θα ακούσω μερικές αντιρρήσεις από συγγενείς (εξ αίματος και εξ αγχιστείας :) και ενδεχομένως να παγιωθεί η εικόνα μου ως εκκεντρικού (αν και δεν είμαι πλούσιος, οπότε αντί για "εκκεντρικός" ίσως πιο σωστό είναι το "παλαβός"), όμως ο σκοπός είναι να αρέσει και του μικρού όταν μεγαλώσει.

Συχνά, βέβαια, τα παιδιά διαφέρουν από τους γονείς. Αν ισχύσει αυτό και στην περίπτωσή μας… ας προσέχαμε!

Τα σχόλιά σας ευπρόσδεκτα, και αν τυχόν μου στείλετε κάτι που μου αρέσει και το ενσωματώσω, θα σας το ξεπληρώσω στέλνοντας και σε σας πρόσκληση.