Πριν βγούμε για απογευματινή βόλτα με το αμάξι γύρω από το Ολυμπιακό Στάδιο¹ (κατόπιν αιτήσεως του Μενέλαου), ετοιμάζω το Μενέλαο (σώβρακο, σορτσάκι κλπ) φορώντας ένα μπλουζάκι με macedonia-is-greek θέμα και πνεύμα.
Ο Μενέλαος με ρωτάει: «Ποιοθ είναι αυτόθ;»
«Αυτός, παιδί μου, είναι ο Μέγας Αλέξανδρος.»
«Όχι… αυτόθ… είναι… ο Μέγαθ Μενέλαοθ.»
Υποκλίνομαι. Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μου, ελπίζω να θεωρούν πως είμαι με το μέρος τους (και προφανώς αναφέρομαι στο δικό μου συμφέρον). Από τη στιγμή που το συνειδητοποίησα αυτό, ο βαθμός δυσκολίας γονέα ανέβηκε ένα κλικ.
¹ Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχουν ακούσει τα παιδιά όταν σχολιάζω την Αγορά, τη χρησιμότητά της και το κόστος της (πάντως δεν βρίζω πέρα από το χαρακτηρισμό «μια βλακεία και μισή». Ναι, γνωρίζω τις ευφυείς αρχιτεκτονικές ιδέες και περί προσανατολισμού και περί αξιοποίησης του υλικού, αλλά χέστε με.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Φλυαρείτε.