Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

The rainmaker

Βροχοποιός ήταν ένας παλιός συνάδελφος, ο Γιώργος. Το υποψιαζόμουν, όμως, και για τη γυναίκα μου. Ας πούμε, το Σ/Κ θα λείπουμε εκτός Αθηνών για κάποιο γάμο, και προφανώς ήθελε να πλύνουμε το αυτοκίνητο. Πήρε τον Αλέξανδρο το απόγευμα και πήγαν στο κοντινό πλυντήριο, όπου είναι πελάτισσα και είχε κερδίσει και ένα πλύσιμο δωρεάν.

Τώρα, να τα αποτελέσματα. Κοντεύει να τελειώσει ο Μάιος και έξω βρέχει καρεκλοπόδαρα.

Ο Μενέλαος, από την άλλη, είναι στη φάση του «γιατί». Ο νονός του σήμερα, που είχε λίγες μέρες να μιλήσει μαζί του, εντυπωσιάστηκε από την πρόοδό του στο επικοινωνιακό θέμα, ή τουλάχιστον έτσι μου είπε όταν επιτέλους ο μικρός έφερε και σ' εμένα το τηλέφωνο.

Έλεγα, λοιπόν, για το «γιατί». Ξέρετε, «γιατί αυτό;», απαντάς «γιατί το άλλο.» και σε ξαναρωτάει απλώς αντικαθιστώντας την τελεία σου με ερωτηματικό και πάει λέγοντας. Όταν καταφέρνω να κλείσω κύκλο (Γιατί Α;—Γιατί Β.—Γιατί Β;—Γιατί Γ.— Γιατί Γ;—Γιατί Α.), παύω να σκέφτομαι και το πάω στο ρελαντί μέχρι να βαρεθεί. Κάποιες άλλες φορές φτάνουμε σε αξιώματα, και αναγκαστικά σταματάω (π.χ. –Γιατί το λένε κίτρινο; –Γιατί κάπως έπρεπε να το πούμε, παιδί μου, και το είπαμε έτσι.)

Ενίοτε κολλάω και σε βαθιά φιλοσοφικά ζητήματα.

–Γιατί κλείνουμε τη σίτα;
–Για να μη μπουν οι μύγες.
–…
–Γιατί μας ενοχλούν.
–…
–Γιατί είναι βρώμικες.
–…
–Γιατί πάνε στις βρωμιές.
–…
–Για να φάνε.
–…
–Γιατί πεινάνε.
–…
–Για να ζήσουν.
–…
–Γιατί θέλουν να ζήσουν.
–…
–Γιατί είναι ζωντανές.
–…
–Γιατί το βλέπουμε που είμαστε κι εμείς ζωντανοί.
–…(πιο δύσκολο, περιορίστηκε στο «γιατί είμαστε κι εμείς ζωντανοί;»)
–Εδώ, παιδάκι μου, δεν μπορεί να σου απαντήσει ο δόλιος σου πατέρας.

Συμπλήρωση: θυμήθηκα το υπέροχο adventure game Day of the tentacle. Δύο πλοκάμια απέκτησαν νοημοσύνη λόγω πυρηνικών αποβλήτων σε κάποιον υπόνομο, και φυσικά η πρώτη τους επιθυμία ήταν να κατακτήσουν τον κόσμο. Ο τρελός καθηγητής με τη χρονομηχανή αποφασίζει να διορθώσει τα πράγματα, και σε ένα από τα σκέλη της ιστορίας στέλνει διακόσια χρόνια πίσω τον μεταλλά της παρέας των παιδιών που συχνάζουν στο σπίτι του. Εκείνος βρίσκεται στη φάση που ήταν να υπογράψουν οι “founding fathers” την Αμερικανική διακήρυξη της ανεξαρτησίας. Χρειάζεται κάτι από το γραφείο όπου θα υπογράψουν, αλλά δεν μπορεί να το πάρει πριν φύγουν, και δεν θα φύγουν πριν υπογράψουν. Είναι όλοι εκεί εκτός από τον Βενιαμίν Φρανκλίνο. Πας έξω και τον βρίσκεις: πετάει χαρταετό και περιμένει να ανακαλύψει τον ηλεκτρισμό, και σκοπεύει να κάτσει εκεί όσο χρειαστεί.

Η μέρα είναι ηλιόλουστη και δεν υπάρχει ούτε ένα συννεφάκι στον ουρανό. Άρα ο μεταλλάς πρέπει να φέρει βροχή.

Είχα γελάσει απίστευτα πολύ στο σημείο εκείνο, διότι μου ήταν ένας από τους πιο προφανείς γρίφους σε adventure game ποτέ· βλέπετε, είχα προσέξει πως έξω από την έπαυλη υπήρχε ένα κάρο που ήταν μες στη βρώμα.

3 σχόλια:

  1. Αν δεν το έπλενα και έβρεχε μέσα θα ήταν γεμάτο λάσπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 1. Αν δεν το έπλενες δεν θα έβρεχε.
    2. Τι σχέση έχει το μέσα με το έξω πλύσιμο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aneinai έχεις δίκιο. Τώρα κατάλαβα γιατί στο Galactica δεν καθαρίζουν ποτέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Φλυαρείτε.