Ένιωσα βλάκας τις προάλλες, επειδή μου ήρθε φλασιά κάτι που θα έπρεπε να το έχω σκεφτεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν.
IT Crowd. Τα μαλλιά του Mos. Μια λέξη. Pacman.
Επίσης: πριν λίγο, κάπνιζα έξω, και ήταν και η Αθανασία παρέα μου (ο πατέρας μου μέσα έπαιζε με τα παιδιά). Λοιπόν, χωρίς να πολυεμβαθύνω, ήμαστε σε φάση μπηχτής και ατάκας. Σε τέτοιες φάσεις, δεν τσακωνόμαστε, δεν είμαστε κακοδιάθετοι, απλώς ακονίζουμε τις λεκτικές μας λάμες σε στιλ πασατέμπου. Ας πούμε, κάτι σαν παντρεμένοι με παιδιά που παίζουν αυτοσχέδιο «Παντρεμένοι με παιδιά».
Κάποια στιγμή κάνω μερικά βήματα πιο πέρα, και μου λέει:
«Γιατί απομακρύνθηκες;»
«Για να μη σε ενοχλώ.»
«Είπα εγώ ότι με ενοχλείς;»
«Το κατάλαβα.»
«Από τι;»
«Από τα μούτρα σου.»
«Τον κώλο μου κοίταζες.»
«Ο κώλος σου… η φάτσα σου… είναι να μη μπερδευτώ;»
Στη φάση που φαντασιωνόμουν το Ολυμπιακό Στάδιο κατάμεστο από τυραννισμένους άνδρες να έχει σηκωθεί σύσσωμο όρθιο και να με χειροκροτάει, συνειδητοποίησα πως η ατάκα υπήρχε στο υποσυνείδητό μου επειδή έχω παίξει Duke Nukem 3D. Φτου.
κορυφαίος ο duke!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως, πλάκα-ξεπλάκα, αμα λες τέτοια στη γυναίκα.... είσαι άξιος της μοίρας σου
Ω! τη φτωχή ανυπεράσπιστη Αθανασία, που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το γλωσσοφάγωμα ήταν, ας πούμε, κρίκετ, τότε η Αθανασία θα ήταν Αγγλίδα και εγώ Νιγηριανός. Δεν ξέρω αν με αντιλαμβάνεσαι, Αθηνά.
Πάλι καλά να λες! Πρέπει να είναι η πιο light ατάκα του Duke!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζοντας την ικανότητά σου στο λόγο, θα μπορούσες να το μετατρέψεις σε ΜΕΓΙΣΤΟ κοπλιμάν, ότι δηλαδή μπερδεύτηκες γιατί αμφότερα αυτά τα χαρακτηριστικά της τα βρίσκεις ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ όμορφα, αρμονικά, ποθητά και για φίλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή