Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Οι λέξεις είναι απεριόριστες

Ξύπνησα από νωρίς επειδή ήθελα να κάνω κάτι, αλλά φυσικά ξύπνησε κι ο Αλέξανδρος. Τον βόλεψα λίγο στην τηλεόραση στα παιδικά της ΕΤ1, αλλά επειδή ευτυχία δεν είναι κάτι που βιώνεις αλλά κάτι που θυμάσαι, πήγε ο Αλέξανδρος, ξύπνησε και τον Μενέλαο και με φώναξαν.

Πάω μέσα, σηκώνω τον μικρό από την κούνια και λέω του Αλέξανδρου: «γιατί δεν τον άφησες κι άλλο να κοιμηθεί;»
«Μπαμπά, τον ξύπνησα να πάει να δει μικιμάους, όπως λέμε μακαρόνια μι κιμά.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φλυαρείτε.