Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Αλλεργίες

Πριν μερικές ημέρες, το Star διαφήμιζε πως θα δείξει την «Επαφή» (Contact). Ήταν παρούσα και η κουνιάδα μου, η οποία δήλωσε «Η πιο βλακεία ταινία που έχει παίξει η Τζόντι Φόστερ.»

Σήμερα, λίγο πριν ξεκινήσει η «Επαφή», ήταν πάλι παρούσα η κουνιάδα μου. Κατά τη διάρκεια της καρτέλας «ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ: Η επαφή», πάλι δήλωσε: «Η πιο βλακεία ταινία που έχει παίξει η Τζόντι Φόστερ.» Το μόνο που βρήκα να πω, ήταν «Η ταινία αδίκησε λίγο το βιβλίο του Σαγκάν, αλλά τι να κάνουμε;» Δεν μπορώ να περιγράψω το αίσθημα που με πιάνει όταν πλανάται ασυνεννοησία στον αέρα, αλλά φανταστείτε κάτι που έχει μια γερή δόση κούρασης και απογοήτευσης.

Παρεμπιπτόντως, όταν ακούω υποκειμενικές απόψεις εκπεφρασμένες υπό μορφήν οικουμενικής αλήθειας, τσινάω και θέλω να αντιδράσω, αλλά το έχω περιορίσει πολύ με το πέρασμα του χρόνου, επειδή παλαιότερες αντιδράσεις άλλων ανθρώπων που έχουν υποπέσει στο —κατ' εμέ— παράπτωμα, ήταν «μα εννοείται πως αφού μιλάω εγώ, την άποψή μου λέω», κι αν τους αναφέρω πως «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» ή κάτι αντίστοιχο που να άπτεται της σημασίας που έχει η όποια επιλογή λέξεων, ύφους, ακόμα και χρονισμού εκφοράς του λόγου, μου λένε πως «κολλάω σε λεπτομέρειες». Συνήθως σταματάω εκεί, εκτός αν είναι άσχημη η μέρα μου και είναι ανάδρομη η Έριδα, οπότε το φυλάω και μεταχρονολογημένα πετάω μερικές δια χειρός επιλεγμένες και ωριμασμένες φυσικά στον ήλιο λεπτομέρειες για να κολλήσουν οι άλλοι. Αν έχω όρεξη. Άνθρωπος είμαι κι εγώ, ικανός για τα καλύτερα και τα χειρότερα, με φυσική τάση προς τα χειρότερα.

Η παρούσα ανάρτηση δεν είναι εξομολόγηση παραπόνου για την κουνιάδα μου, αν δεν είναι ήδη σαφές: δεν μου φταίει η κοπέλα, είναι δηλωμένα αλλεργική στην ΕΦ, και δεν είναι η μόνη. Πολύς κόσμος θεωρεί πως ένα έργο (βιβλίο, ταινία) κατηγοριοποιείται ως ΔΡΑΜΑ ή ΚΩΜΩΔΙΑ ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ή ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ή ΙΣΤΟΡΙΚΟ ή ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ή ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, αλλά ένα από αυτά. Σαν να λέμε, εσύ είσαι ή ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ή ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ή ΠΑΤΡΙΝΟΣ ή ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ κ.τ.λ, αλλά ένα από αυτά. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι έχουν δυσκολία να φανταστούν πολλούς άξονες κάθετους μεταξύ τους. Για πολλούς το όριο είναι στους τρεις άξονες (διπλωπικής όρασης γαρ), σε άλλους είναι δύο (η Γη είναι επίπεδη), και για αρκετούς, απ' ό,τι καταλαβαίνω, ένας άξονας είναι αρκετός για πάσα δυνατή χρήση.

Σημειωτέον, την ταινία την είδα όταν ήρθε στους ελληνικούς κινηματογράφους, έχοντας διαβάσει το βιβλίο του Sagan. Η ταινία, όπως σχεδόν όλες οι βασισμένες σε βιβλίο, έκανε πολλές υποχωρήσεις και αλλαγές, ναι. Σε αυτή τη δεύτερη θέαση, προσπάθησα να το δω με το μάτι κάποιου που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, και, όσο το δυνατόν, προσποιήθηκα πως δεν είχα στη ζωή μου ιδιαίτερη επαφή με την ΕΦ. Ε, δεν μπόρεσα να δω την ταινία ως «βλακεία». Δεν είναι αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου, και παρότι την νιώθεις αρκετά βεβιασμένη (υποψιάζεσαι πως από κάτω υπάρχει όγκος έργου που το στρίμωξαν), η ηθοποιία και οι διάλογοι είναι καλοί, η παραγωγή είναι προσεγμένη, το μήνυμα είναι σωστό. Αλλά είναι ΕΦ, γραμώτο. Μπορεί να μην έχει ρομπότ και λέιζερ και πίου-πίου που έχουν τα σκουπίδια που έχουν βγάλει το όνομα στην ΕΦ, αλλά είναι αναγνωρισίμως ΕΦ, οπότε «βλακεία».

Είπαμε, κούραση και απογοήτευση. Και ένα κενό στο στομάχι. Όχι κενό όπως όταν είσαι ερωτευμένος, αλλά κενό περιστραμμένο κατά 90° γύρω από τον τέταρτο κατά σειρά άξονα από τους κάθετους μεταξύ τους (hint hint :). Το smiley επειδή εγώ δεν είμαι ΣΟΒΑΡΟΣ xor ΙΛΑΡΟΣ.¹

Αξίζει να αναφέρω πως ήταν λίγο καιρό τώρα που σκεφτόμουν να γράψω μια τέτοια ανάρτηση, αλλά είχα ξεθυμάνει εκεί, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει λίγο η ανάρτηση. Χάριν ευκολίας, ας πούμε πως εκεί ήταν η ταινία και εδώ το βιβλίο, που ανέκαθεν υπήρχαν στο μυαλό μου και γράφτηκαν ταυτόχρονα. Οι όποιες διαφορές στα δύο κείμενα (κάτι σαν τον Κρόνο/Carl και Δία/HAL του 2001) οφείλονται σε τοπικές χωροχρονικές ανωμαλίες.

Κατά τα άλλα, το Star προλογίζει τον Οδυσσέα με τον Armand Assante με τη μεγαλειώδους συλλήψεως φράση «Το Hollywood υποκλίνεται στην ελληνική μυθολογία» (περίπου). Ουά χα χα. Το Hollywood υποκλίνει την ελληνική μυθολογία, της χώνει έναν πούτσο ΝΑ! στον κώλο, με τα αρχίδια του να θωπεύουν την κλειτορίδα της και το πουτσοκέφαλο να γαργαλάει τις αμυγδαλές της. Το πατριωτικό σας ένστικτο θα μου φέρει αντίρρηση και θα μου υπενθυμίσει πως «εμείς είμαστε παραδοσιακά οι πουτσαράδες, από πού κι ως πού βρήκε το Hollywood τέτοια μαλαπέρδα;» και εγώ θα σας πω με συγκατάβαση «αυτά τα φτιάνουν με γκομπγιούτερ», και ξέρω από αυτά (έχω μαύρη ζώνη και τέσσερα νταν, ρε μαλάκα, νταν).

Το είπαν και οι RHCP: Space may be the final frontier, but it's made in a Hollywood basement. Μεγαλειώδης στίχος, όπως και ευρηματικότατος ο τίτλος του τραγουδιού (Californication³).

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

¹ για τους μη κομπιουτερίζοντες: αποκλειστική διάζευξη / eXclusive OR (σύμβολο ⊕) είναι μια πράξη της Boolean λογικής, που έχει αληθές αποτέλεσμα αν μόνο ο ένας (και αυστηρά μόνο ο ένας) από τους δύο όρους είναι αληθής. Αν και οι δύο είναι αληθείς ή ψευδείς, το αποτέλεσμα είναι ψευδές. Ή το ένα, ή το άλλο.²

² αν νομίζετε πως μπορούσα να χρησιμοποιήσω το xor και στο παράδειγμα ΠΑΣΟΚ ⊕ ΝΔ ⊕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ⊕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ⊕ ΠΑΤΡΙΝΟΣ ⊕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ, είστε πολύ γελασμένοι, και εγώ θα ήμουν ξεφτίλας προγραμματισταράς–αναληταράς, αφού αν ήμουν Πατρινός γαύρος πρασινοφρουρός, το αποτέλεσμα θα ήταν αληθές και το παράδειγμα θα ήταν άχρηστο για τη χρήση που ήθελα, και στο τέλος θα το έκλεινα το μαγαζί ως «πολύ ηλίθιος για να έχω δικό μου blog».⁴

³ αν δεν είναι προφανές, είναι μίξη του California και του fornication (fuck, λέει ο μύθος, σήμαινε Fornication Under Consent of the King)

⁴ Θα έπρεπε να υπάρχει ECDL ή αντίστοιχο για bloggers. Παλιά το λέγαμε «έκθεση ιδεών». Βέβαια, καθώς χρησιμοποιώ το αρκτικόλεξο ECDL, δεν είμαι σίγουρος αν το τεστ θα αποδείκνυε την ικανότητα ή την ηλιθιότητα.

14 σχόλια:

  1. Για να σας προλάβω: αν κανείς σας μου σχολιάσει πως «υποκλίνεται!», θα το θεωρήσω ως έμμεση πρόσκληση να τον «υποκλίνω», κατά το ανέκδοτο με τον κυνηγό και την αρκούδα: «εσύ δεν μου φαίνεσαι για αναγνώστης του blog μου…»

    Ειδικά τον Νίκο τον φοβάμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα έπρεπε να κοιμόμουν, αλλά επειδή έτυχε να παίξω και γέλασα, ας γελάσετε κι εσείς.

    Αν δεν σας άρεσε η ανάρτησή μου, το Google έχει τη λύση εκφράζοντάς την στα Αγγλικά. No money back guarantee.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διάβασα το ποστ σου και συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες για τις "απόλυτες" απόψεις.

    Συμφωνώ ιδιαίτερα επειδή ΟΛΟΙ ξέρουν οτι η πιό βλακεία ταινία που έχει παίζει η Φόστερ είναι το Νέλλ (1994). Με διαφορά. Σίγουρα. 100%. Όλοι συμφωνούν είμαι σίγουρος.

    Κατα τα άλλα εγώ, που και φίλος της ΕΦ είμαι και ο Σαγκάν μου αρέσει, πάλι παπαριά το βρήκα το Κόντακτ. Είναι σίγουρα η δεύτερη χειρότερη ταινία που έχει παίξει η Φόστερ. Αυτό δεν είναι προσωπική μου άποψη, όλοι συμφωνούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μάρκελλε, που υποθέτω πως είσαι ο Μάρκελλος που ξέρω και πρόσφατος μπαμπάς (να σου ζήσει), είσαι κομπιουτεράς και αναγκαστικά θα συμφωνείς σε θέματα που άπτονται ψυχολογίας κομπιουτεράδων.

    Τώρα, επειδή είσαι μπαμπάς, δεν σημαίνει πως έπαψες να είσαι nerd. Δεν είναι δυνατόν να είναι «βλακεία» μια ταινία όπου η πρωταγωνίστρια εμφανίζεται εντελώς γυμνή (και άρα το “Nell” έχει καλλιτεχνική αξία). Συμφωνείς, ή θέλεις και άλλη μαθηματική απόδειξη;-)

    Δεν μπορεί να μου αξίζουν αυτοί οι αναγνώστες, Θεέ μου. Εμένα η μάνα μου με προόριζε για μεγαλεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ήρθα για να αποδείξω το μεγαλείο που σε προόριζαν, όταν ήσουν τζοτζίου τζούνιορ.
    Όχι για 'σένα, φυσικά.
    Για τη φουκαριάρα τη μάνα σου.

    :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στρωτή πάσα, και… γκολ. Χρυσή μεταγραφή ο Γκας για τον Παναθλιακό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. βασικά, αν μιλήσει κανείς απόλυτα και μάλιστα χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς, πχ "πολύ μαλακία αυτό το βιβλίο" τότε είναι σα να αποκαλεί μαλάκες όσους τους αρέσει το βιβλίο.
    Χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο, δε μου άρεσε η ταίνία γιατί μου φαινόταν ότι κάτι έλειπε. Τώρα κατάλαβα το γιατί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρε Μαρκελλε δεν ήξερα ότι έχεις μπλογκ γαμωτοκερατό μου!!!

    Τότε που μας κεράσατε κοψίδια , γνωριστηκα με την κουνιάδα σου και μου είχε κάνει καλή εντύπωση ρε γαμούτι...

    Ακου να δεις! Δεν της αρέσει η SF και έχει μόνο έναν-δυο άξονες και λοιπά

    Όχι ρε γαμώτο...

    Και σκεφτόμουνα να κλεφτούμε , να αλοιφτούμε με λάδια και τέτοια και να κάνουμε μαραθώνιους Star Trek Voyager.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ρε συ Νίκο, η κουνιάδα μου ήταν η αφορμή, όχι η αιτία για όσα έγραψα, ούτε έκατσα να μετρήσω τους άξονές της (δεν ξέρω αν είναι τριαξονική, νομίζω όμως πως έχει διπλό διαφορικό και τραβάει στην ανηφόρα).

    Κάνε κι εσύ μια υποχώρηση. Ας μην είναι Star Trek ο μαραθώνιος. Ας είναι Grey's Anatomy για να graze each other's anatomy.

    Η πλάκα είναι πως η κουνιάδα μου μπαίνει στο blog μου, αλλά μόνο για τα videos των μικρών. Δεν νομίζω να διαβάσει ποτέ π.χ. αυτό το σχόλιο, εκτός αν πάει μιλημένο από την Αθανασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κάθε εποχή έχει τη δική της (κινηματογραφική/τηλεοπτική) αισθητική στην Ε.Φ. Αν η επαφή (ή το ολική επαναφορά, ή το blade runner) έχουν στείλει έστω και έναν άνθρωπο στο βιβλιοπωλείο να "την ψάξει" για Ε.Φ., το θεωρώ επιτυχία της ταινίας.
    (Προσωπικά αδημονώ να δω τι θα κάνουν με την Foundation saga του Asimov. Ελπίζω κάτι καλό γιατί θα τους πάρει ο διάολος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Acro , σωστό αυτό που λές αλλά μερικές φορές οι ταινίες στέκονται και αυτόνομα ως δημιουργήματα-ορόσημο...

    Για παράδειγμα , το "Blade Runner" είναι ολοκληρωμένο καλλιτεχνικά , χωρίς μάλιστα να χρειάζεται το δεκανίκι του "Do Androids dream of electric sheep?" και μάλιστα τολμώ να πω ότι στην αυθαίρετη λίστα με σιμπύλημα ταινιών και διηγημάτων είναι ψηλότερα. Σίγουρα! :)

    Επίσης. 12 Monkeys. Τέλλλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητέ azrael,

    Θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι ο τζωτζιου έχει κανονίσει να έρθει σπίτι σου, να αλοίψει τη γυναίκα σου με σοκολάτα και μετά να σκουπίσει τα χέρια του στις κουρτίνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μα αυτή είναι η μέθοδος που έχω βρει πως μεγιστοποιεί τις κραυγές πόνου/ηδονής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Φλυαρείτε.