Κατά 99% και εγώ και η Αθανασία θα είμαστε άνεργοι στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, λόγω απόλυσης ολόκληρου τμήματος. Αν δεν έπαιζε η γενικότερη κρίση, θα ήμουν πολύ πιο αισιόδοξος, επειδή υπήρχαν δουλειές όπου με ξέρουν και με θέλουν. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα. Αυτό που ξέρω και πιστεύω, είναι πως αν κάποιος έχει ικανότητες και όρεξη για δουλειά, βρίσκει.
Δεν είμαι ψυχοπλακωμένος, δεν πετάω από τη χαρά μου. Προτίθεμαι, καλώς εχόντων των πραγμάτων, να κάτσω μέχρι το τέλος του χρόνου και να ματώσω από το ξύσιμο, ενδεχομένως πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια χωρίς θεωρητικά να χτυπάνε οποιαδήποτε στιγμή τηλέφωνα από πελάτες. (Πρακτικά, θα χτυπήσουν και θα απαντήσω). Μετά, θα βρω κάτι.
Τεσπά.
Να πάνε όλα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μη γίνει κάτι τέτοιο τελικά. Αλλά αν γίνει, εδώ είμαστε να βοηθήσει ο καθένας όπως μπορεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το πιστεύω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια κάποιον που δε φοβάται να δουλέψει, πάντα υπάρχουν λύσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήμακάρι να σου πάνε καλά τα πράγματα
Κάθε εμπόδιο για καλό. Αποδεδειγμένο αυτό. Εύχομαι για 'σας να είναι για το τέλειο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανένας καλός δεν χάνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι για τις καλύτερες δυνατόν εξελίξεις :)
Παιδιά, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκολουθεί ατάκα που ειπώθηκε πριν λίγο στο «καπνιστήριο» της δουλειάς, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στημένη:
Βγαίνω έξω για να καπνίσω, και με άλλους τρεις συναδέλφους πιάνουμε την κουβέντα για τα τεκταινόμενα στα κέντρα των πόλεων. Αναφέρω την κινητοποίηση που έγινε για ειρηνική διαμαρτυρία, και πως δεν ξέρω κατά πόσο έπιασε. Συνεχίζουμε και λέμε τα υπόλοιπα καφενειακά περί κυβερνήσεων, «το μη χείρον βέλτιστον» κτλ.
Για να αλλάξουμε κουβέντα, ένας συνάδελφος μου λέει:
«Καλά, πώς είσαι έτσι; Αξύριστος… ακομβίωτος… αγυάλιστος…»
Του λέω κι εγώ, «Ναι, αλλά ξέρεις γιατί… Απολύομαι.»
Κρίση και μαλακίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά για να μην χάσουν ούτε τοσοδά οι γαμωτράπεζες από τα υπερκέρδη τους.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά.