Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

It's a beautiful day!

Φτάνει λοιπόν η Κυριακή που για μένα τουλάχιστον είναι μία μέρα η οποία δε μου αρέσει καθόλου. Και ο λόγος είναι ότι έρχεται η Δευτέρα και θα πρέπει να πάω στη δουλειά, όπως ο περισσότερος κόσμος άλλωστε.

Φτάνει λοιπόν 8:00μμ και αρχίζω να σκέφτομαι:

Αν κοιμηθώ νωρίς θα σηκωθώ νωρίς
θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς
αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά
κι όταν θα ψάχνω για θέση θα 'ν' αργά

Έρχεται λοιπόν η Δευτέρα και πρέπει και εγώ, όπως όλοι, να ετοιμαστώ για τη δουλειά. Βάζω το ξυπνητήρι στις 6:30πμ. Κάνω το πρωινό μου μπάνιο (γιατί ποτέ δε ξέρεις τι θα τύχει), φτιάχνω τα μαλλιά μου, βάζω τα απαραίτητα καλλυντικά στο πρόσωπό μου και τέλος βάφομαι για να δείχνω λίγο πιο νέα απ' ό,τι στην πραγματικότητα είμαι!

Φτάνω στο γραφείο, φτιάχνω τον καφέ μου και πάω να κάνω ένα τσιγάρο για να είμαι έτοιμη για μία (ίσως) δύσκολη μέρα. Βγάζω τα χαρτιά από το συρτάρι, παίρνω το κομπιουτεράκι και αρχίζω:

10-5-5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, πρέπει να 'ναι εντάξει
λες να 'χω λάθος, ας τα ξαναδώ

Και αφού γίνεται η σχετική επαλήθευση (γιατί και με κομπιουτεράκι στο χέρι κάποιο λάθος μπορεί να γίνει), συνεχίζω την ημέρα μου στο γραφείο μέχρι να φτάσει η ώρα της λήξης.

5:00μμ και σηκώνομαι από την καρέκλα του γραφείου σαν να έχω ελατήρια. Παίρνω την τσάντα μου και μπαίνω στο αυτοκίνητο. Έχει ήδη αρχίσει να σκοτεινιάζει. Είμαι στο δρόμο για το σπίτι και...

Απ’ το ραδιόφωνο ακούω δυνατά τζαζ ροκ
με πιάνει κόκκινο στο ύψος της Πανόρμου
κι εσύ φρενάρεις, με κοιτάζεις και παθαίνω σοκ
κι εκτροχιάζομαι στη μέση εκεί του δρόμου.

Για να πω την αλήθεια μου, το τελευταίο διάστημα στο ραδιόφωνο ακούω pepper fm και η δουλειά μου δεν είναι κοντά στην Πανόρμου, αλλά επί της παρούσης δεν έχει καμία σημασία.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φλυαρείτε.