Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Storkie's Suspended Smoking Session


S'sSSS ή το μετέωρο κάπνισμα στα καφέ του Χολαργού.

Όχι, δεν θα μιλήσω για το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους, θα μιλήσω καθαρά για τη δική μου προσωπική συνήθεια.

Ο Αλέξανδρος είχε πρόβλημα με τις κενώσεις του: τις ανέβαλλε όσο μπορούσε. Δεν ήταν δυσκοίλιος, αλλά προσπαθούσε να γίνει. Τεσπά. Το πρόβλημα κόντευε να γίνει χρόνιο, αλλά ευτυχώς χάρη στη συνδυασμένη κινητοποίηση όλων μας, η λύση επήλθε.

Ένα από τα επιχειρήματα που είχαμε βασιζόταν στην τακτική του Αλέξανδρου (ως γενικό (ενίοτε στοχευμένο) φερέφωνο παππούδων, γιαγιάδων, δασκάλων κλπ) να μου λέει «μπαμπά, πρέπει να σταματήσεις να καπνίζεις»· κάποια στιγμή, γνωρίζοντας πλήρως τις συνέπειες, του είπα: «άρχισε να κάνεις εσύ κακά τουλάχιστον μέρα παρά μέρα, κι αυτό θα είναι το τελευταίο πακέτο καπνού που θα έχω αγοράσει.»

Το παιδί, πλέον, φτάνει στο αισχρό σημείο να θέλει να αφήσει πορδή και να μας τραβολογάει στην τουαλέτα μήπως θέλει να κάνει κακά¹, οπότε κι εγώ δεν έχω ξαναγοράσει καπνό. Τελευταία φορά που έκανα τσιγάρο ήταν το βράδυ της Τετάρτης 2 τ.μ. και τα πάω μια χαρά.

Οι φανατικοί αντικαπνιστές μη πεταχτείτε με χαρά να μου πείτε «μπράβο!», διότι θα με συγχίσετε και θα ψάξω να βρω τσιγάρο για να ηρεμήσω. Οι πιο ψύχραιμοι και γνώστες του θέματος έχουν ήδη παρατηρήσει πως, λόγω της διεστραμμένης εμμονής μου με την αλήθεια, έχω καλυφτεί ακόμα και νομικά να καπνίσω σχεδόν όποτε θέλω και να συνεχίσω να καπνίζω. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω τι εννοώ, ελπίζω.

Διότι είναι απλό: τα πάντα είναι θέμα ελευθερίας. Θέλω να επιλέγω να μην καπνίζω, όσο γλυκιά κι αν είναι η ροή της νικοτίνης στο αίμα και απατηλά καθησυχαστική η επίστρωση πίσας στα πνευμόνια μου.

Παρεμπιπτόντως, είναι πολύ διδακτικό να προσπαθείς να προβλέψεις τι ακριβώς θα σου πει ο καθένας αφού τύχει να ενημερωθεί για το ότι έχεις να καπνίσεις από τότε. Διότι, εγώ απλώς έχω να καπνίσω από τότε, και πιθανώς να αργήσω πολύ ακόμα να καπνίσω, αν και σκοπεύω να ξανακαπνίσω τουλάχιστον μια φορά ακόμα πριν πεθάνω (ει δυνατόν)· οι άλλοι όμως το ερμηνεύουν αυθαίρετα ως «Ο Χρήστος επιτέλους έκοψε το κάπνισμα!» Δεν είμαι σίγουρος γιατί, αλλά όταν θα είμαι, θα επανέλθω.² Για την ώρα ας το πω με τον γενικό όρο «λάθος συμπέρασμα» ή έστω “wishful thinking”.

Εν τω μεταξύ, εγώ διασκεδάζω με ατάκες τύπου «κοπελιά, μήπως έχεις κάνα κατοστάρικο;» στη γυναίκα μου όταν γυρίζει από τη δουλειά, ή με ανήθικες προτάσεις σε κουμπάρες και φίλες στο MSN αρκεί να μου φέρουν ένα πακέτο καπνό. Το γεγονός ότι καμία δεν μου έχει κάτσει στην πράξη, μπορεί να σημαίνει: α) πως οι γυναίκες αποτελούν μια ισχυρά δεμένη συντεχνία ή β) πως όντως έχω παχύνει πολύ τον τελευταίο καιρό και στην τελική δεν είμαι τόσο ποθητός όσο νομίζω πως είμαι. Καλή φάση: να συνδυάσω παρατεταμμένο διάλειμμα μεταξύ τσιγάρων με αδυνάτισμα. Δεν θα αφήσω μυθικό προπύργιο για μυθικό προπύργιο.

Αχ, καιρό είχα να φληναφήσω έτσι.

Κατά τα άλλα: ο Αλέξανδρος τρίζει τα δόντια του (που ούτως ή άλλως έχει στραβώσει από το πιπίλημα του αντίχειρα). Έχω και ανατριχιαστικό audio για όσους δεν είχαν την ατυχία να ακούσουν ποτέ τριγμό δοντιών.

Ο Μενέλαος απλώς ροχαλίζει. Συνήθως. Καμιά φορά ξυπνάει, και με αξιοζήλευτη ακρίβεια ψευτοκλαψουρίζει στην απολύτως αναγκαία ελάχιστη ένταση για να γίνει ακουστός από εμένα και να πάω να τον αγκαλιάσω λίγο. Ακόμα κι εκεί δείχνει αξιοθαύμαστη ικανότητα διατήρησης ενέργειας³.

Έχω και ωραία βίντεο με τα μικρά να χορεύουν break-dancing (ή να το προσπαθούν, τουλάχιστον) ή να παίρνουν τις στάσεις καράτε που παίρνει κι ο Απαισιότατος Gru (ο Μενέλαος φορώντας κασκόλ που έκλεψε από τη γιαγιά του), αλλά πρέπει πρώτα να τα ανεβάσω. Δεν μου έρχεται κάτι άλλο τώρα.


¹ πλήρης μεταστροφή, ναι. Οι θεωρίες-γιατί είναι διαφορετικές από όλους τους συμμετέχοντες, και θα μου επιτρέψετε να κρατήσω κρυφή τη δική μου θεωρία, οπότε αυτή εδώ η υποσημείωση είναι παραπειστική και περιττή :)

² Δεν έχω ακόμα γκροκάρει πλήρως λίστες με fallacies (όπως αυτή), που θέλω να έχω μονίμως στο μυαλό μου και ως εργαλείο για να παραμένω ψύχραιμος όταν ακούω ηλιθιότητες

³ κάποιοι κακεντρεχείς το χαρακτηρίζουν ως γυναικείο χαρακτηριστικό: «θέλω να έχω τις μεγαλύτερες απολαβές με τη μικρότερη δυνατή κατανάλωση (χρημάτων/ενέργειας)», αλλά οι πιο σκεπτόμενοι θα καταλάβουν πως είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό, και αυτά που αλλάζουν ριζικά μεταξύ των δύο φύλων είναι το τι θεωρείται απολαβή και τι κατανάλωση.

6 σχόλια:

  1. Η κατάθεση της προσωπικής εμπειρίας:)

    Τα δύσκολα είναι η 3η μέρα, οι 2 εβδομάδες και ο 1ος μήνας.
    Κάπου στη 2η εβδομάδα σταματάνε τα συνεχή "θέλω τσιγάρο".
    Βοηθήματα: Κομπολόι, (Η Γεωργία παραλίγο να κόψει το σχοινάκι στο δικό της, εγώ έχω ένα kinder ποντίκι, και ένα κανονικό, οι καραμέλες, οι τσίχλες, τα καρότα, το νερό και γενικά ό,τι αντικαθιστά το κάπνισμα (ή τουλάχιστον ό,τι νομίζει ο εγκέφαλος πως το αντικαθιστά.

    Για τα υπέρ δεν θα σε ζαλίσω. Τα ξέρεις, στα έχουν πει. Προσυπογράφω.

    Για τα κατά, εντάξει. Ο εθισμός είναι εθισμός και δεν φεύγει έτσι εύκολα. Είμαι στην 48η μέρα άνευ τσιγάρου, και δεν μπορώ να πω ότι κατά καιρούς δεν θα ήθελα "να κάνω ένα τσιγαράκι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. )) (Χρωστούσα δυο κλεισίματα παρένθεσης :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γαμώ τη Lisp σας μέσα και τις χρωστούμενες παρενθέσεις!1!

    Αυτή τη στιγμή που εγώ δεν έχω κόψει το τσιγάρο, μια χαρά τα πάω. Μπορώ να καπνίσω όποια στιγμή θέλω (με εξωτερική βοήθεια, όμως, για να μην είμαι ασυνεπής στο παιδί), οπότε όποτε μου 'ρχεται, σκέφτομαι: «το έχω πραγματικά ανάγκη;». Μέχρι στιγμής, τα έχω καταφέρει μια χαρά, αλλά έχει σημασία να μην έχω αυτοπεριοριστεί.

    Το πραγματικά δύσκολο για 'μένα, νομίζω, θα είναι να με συφιλιάσει κανένας εν γνώσει ή εν αγνοία του, οπότε για να μη τον θάψω, θα πάω να βρω ένα τσιγαράκι να καπνίσω σα μαστουράκι με την ησυχία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγω ήθελα να πω ότι εν αντιθέσει με τους περισσότερους δεν χρειάστηκα κανένα βοήθημα.

    Οταν το σταμάτησα , ετσι απο αντίδραση , κατέβαζα τους φραπέδες τον έναν πίσω από τον άλλον, δεν έτρωγα καραμέλες , δεν έτρωγα γλυκά , επινα ποτάκια με φίλους - γενικά έκανα κόντρα στον εαυτό μου.

    Μεγαλυτερη μου ισχυς ήταν το ειρωνικό βλέμμα όλων. Οσο με κοιτάγαν όλοι και λέγαν "ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΨΕΙΣ Ε Σ Υ !! ΧΑΧΑΧΑ" τόσο αφιονιζόμουν εγώ. Αντέχω εδώ και εξι χρόνια περίπου...

    Πηρα κάποια κιλά βέβαια - ελπίζω εσύ να τα καταφέρεις καλύτερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κοίταξε να δεις, φίλε azrael. Είσαι στέλεχος σε ιδιωτική εταιρία σε χώρο μεγάλης διαφθοράς, και έχω ακούσει πως για να παραμείνεις εργαζόμενος στην εποχή μας, πρέπει να κάνεις πολλά τσιμπούκια στους ανωτέρους σου. Λίγο τα τσιμπούκια, λίγο τα κωλοφιλήματα, να οι υπερωρίες, πότε να καπνίσεις;

    Επίσης, αν είχα γραφείο σε εταιρία (όπου προφανώς απαγορεύεται το κάπνισμα) και ερχόταν ένας φίλος μου καπνιστής και του έλεγα «σιγά μη βγεις έξω, εδώ μέσα θα καπνίσεις, να! άνοιξε μια στάλα το παράθυρο» και μετά απολάμβανα παθητικό κάπνισμα, κι εγώ άνετος θα το έπαιζα.

    Μη σου πω δε πως νομίζω μια φορά με την πλάτη μου γυρισμένη είδα την αντανάκλασή σου πάνω στο σφαιρικό πόμολο της πόρτας σου να σκύβει μετά μανίας πάνω από το τασάκι και να παίρνει τζούρα ρουφώντας από τη μύτη τον καπνό που έβγαζε το τσιγάρο, αλλά νομίζω ήταν ένα βράδυ που πάλι με είχες ταΐσει πολύ για να νιώθω υπνηλία και για να παχύνω. Αυτό το τελευταίο για το σκύψιμο μπορεί και να το έβγαλα από τη γκλάβα μου, μη σε πάρω στο λαιμό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι διαβάζω και δεν πιστεύω στα μάτια μου;
    Tzot, τι είναι αυτά που λες στον Azrael;
    Καμιά ντροπή δεν υπάρχει σ' αυτό τον κόσμο;
    Ακούς εκεί...
    "Σφαιρικό πόμολο".
    Αυτά τα πόμολα είναι πολύ επικίνδυνα, και ανοίγουν δύσκολα. Σκέψου να τρως, να γίνει σεισμός, και με λαδωμένα χέρια να πρέπει να ανοίξεις την πόρτα και να μην μπορείς. Παρακαλώ πολύ να αλλαχτεί αμέσως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Φλυαρείτε.