Athens to Piraeus through Salonica

Προς τις μαμάδες (κανονικές ή εξ αγχιστείας ή θέσει (αν έτσι νομίζετε έστω και υποσυνείδητα διότι «ξέρετε καλύτερα»©®) ) όλου του κόσμου, μια θερμή παράκληση:

Όταν μπαίνετε στη διαδικασία να πείτε αυτό που θέλετε (σχεδόν πάντα κατόπιν σχετικής ερωτήσεως, διότι εσείς ποτέ δεν θέλετε κάτι), πείτε αυτό που θέλετε· μη ρωτήσετε αυτό που νομίζετε πως πρέπει να ρωτήσετε ώστε να συμπεράνετε εσείς αν αυτό που θέλετε είναι εφικτό και πώς θα είναι εφικτό. Μη φορτώνεστε τα προβλήματα των άλλων, ούτε να δημιουργείτε από μόνες σας προβλήματα ώστε να τα λύσετε και να νιώσετε μαμάδες, διότι τελικά θα δημιουργήσετε άλλα προβλήματα που δεν θα μπορείτε να τα λύσετε και θα σας πάρει το παράπονο.

Και, δευτερολογικά: μαμάδες κάθε ηλικίας και κάθε φύλου: είστε τόσο τυχερές που δεν μάθατε στο στρατό (ή στη ζωή) πως η σιωπή είναι χρυσός, όσο άτυχοι είναι οι υπόλοιποι. Κάθε τι που υποπίπτει στην αντίληψή σας (και είναι πολλά τα ρημάδια) ΔΕΝ είναι υποχρεωτικά ανεπίλυτο πρόβλημα και ΔΕΝ χρήζει της γνώμης σας, εκτός αν σας ρωτήσουν. (Ειδικά αυτό εμένα μου πήρε πολύ καιρό να συνειδητοποιήσω πως το κάνω και να μάθω να μη το κάνω, και ακόμα μαθαίνω.)

Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. Μάλλον όχι. Ή ίσως και ναι.