Boys, boys, boys

Τι ωραία που είναι να έχεις μικρά παιδιά… ωραία ηλικία, χαριτωμένες ατάκες κλπ κλπ.

Πας και τους παίρνεις από τον παιδικό σταθμό. Παρότι φαγωμένοι εκεί, ο μικρός —μπιαφράκι στην νοοτροπία από γεννησιμιού του— πεινάει κι άλλο και τρώει μαζί σου, ο μεγάλος λέει «δεν θα φάω τώρα, θα φάω το απόγευμα».

Μετά, επειδή ήταν καλά παιδιά, δεν τους βάζεις απευθείας να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους, αλλά τους αφήνεις να δουν λίγο παιδικά από ΕΤ1 πρώτα, και κάθεσαι λίγο μαζί τους στον καναπέ.

Τι ωραία σκηνή. Εσύ στο κέντρο του καναπέ, οι μικροί εκατέρωθεν με τα κεφάλια τους σε μαξιλάρια, και ακουμπάνε τα πόδια τους επάνω στα δικά σου.

Πολύ ωραία σκηνή, πολύ γλυκιά, πολύ ειδυλλιακή.

Δεν είναι απλώς παιδιά· είναι αγόρια.

Ακουμπάνε τα πόδια τους στα δικά σου.

Τα πόδια τους με τις κάλτσες.

Τις ιδρωμένες κάλτσες.

…

Με το που έβγαλα το κεφάλι μου στην επιφάνεια, βρήκα μια πρόφαση να πάω να κάτσω στην κουζίνα. Επέστρεψα λίγο πιο μετά, ανανεωμένος, για να τους βάλω να ξαπλώσουν.

Interpretations

Καθόμουν παρέα με τα παιδιά που ξάπλωσαν, και κάποια στιγμή ο Μενέλαος λέει: «Μπαμπά, θα πεις τη μύγα;» (βλέπε «Μύθοι για την εποχή μας, τελευταία ιστορία).
Ξεκινάω να τη λέω, και σύντομα με διακόπτει ο Μενέλαος.
«Μενέλαε, θες να σταματήσω να λέω το παραμύθι;»
«Ναι.»
Σταματάω, με ρωτάει κάτι, του απαντάω, και συνεχίζουμε παίζοντας «ταιριάζει-ταιριάζει» παρέα με τον Αλέξανδρο (λέω τρία πράγματα, και ο παίκτης διαλέγει δύο που ταιριάζουν περισσότερο μεταξύ τους). Κάποια στιγμή, ο Μενέλαος θυμάται και λέει:
«Μπαμπά, σου είπα να πεις τη μύγα!»
«Ναι, αλλά μου είπες μετά να σταματήσω και σταμάτησα. Δεν ξαναρχίζω τώρα.»
Τον πιάνει το παράπονο, οπότε προσφέρεται ο Αλέξανδρος να του πει τη μύγα. Τη λέει όπως τη θυμόταν, αλλά το κλου της βραδιάς ήταν όταν έφτασε στο τέλος:

«Ηθικό δίδαγμα: δεν υπάρχουν διδάγματα στα παραμύθια.»

Κόντεψα να κατουρηθώ.

Frictionary Lemmata

Εμείς οι προγραμματιστές έχουμε την ανάλυση και τη σύνθεση στο αίμα μας. Σπάμε τα πάντα σε κομματάκια (building blocks) ή χρησιμοποιούμε τα έτοιμα για να φέρουμε εις πέρας το όποιο έργο μας. Ένας ΠΠ (κατά το ΠΟ των Τεσσάρων Τροχών :) επίσης είναι χειριστής άνω του μετρίου της γλώσσας του¹ και κάνει εύκολα λογοπαίγνια. Ίσως γι' αυτό και αστεία τύπου «φαγκρί-φαμπέζ» μού είναι προφανή και άρα όχι τόσο πρωτότυπα όσο φαίνονται σε άλλους (δεν θέλω να το παίξω έξυπνος, ούτε να μειώσω του πώς-τον-λεν συγγραφέα του παρά πέντε· απλώς παραθέτω ένα γεγονός).

Είχα την εντύπωση πως είχα θίξει το θέμα παλαιότερα, αλλά μάλλον λανθασμένα. Τέλος πάντων. Πριν πολλά χρόνια, είχαμε κάτσει με τον καλό μου φίλο Αργύρη και είχαμε φτιάξει χιουμοριστικούς νεολογισμούς. Υποτίθεται θα φτιάχναμε ένα λεξικό, αλλά ποτέ δεν το κάναμε. Αργότερα διαπιστώσαμε πως πολλοί είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο (βλέπε το από 1983 π.χ. The meaning of Liff από DNA, ή και κάποιες νεότερες ελληνικές προσπάθειες), που σήμαινε πως το πρότζεκτ, πλέον, έχει πεθάνει.

Κάποια στιγμή θα γράψω κάποια λήμματα που είχαμε γράψει τότε (γιατί γαμώτο συνεχίζω να έχω την εντύπωση πως τα έχω γράψει κάπου; π.χ. τα ρήματα «εύδομαι» και «έβδομαι», το «βαφέψημα» κλπ), αλλά μέχρι τότε θέλω να αφήσω κληρονομιά στους ελληνόφωνους τα ακόλουθα δύο λήμματα, εκ των οποίων το ένα το σχημάτισα εδώ στο βλογ, το άλλο κάπου αλλού:

* πληβειοψηφία
Ο λαουτζίκος. Υπερτερεί αριθμητικά, αλλά δεν μετράει πραγματικά η γνώμη του.

* γκουγκλάβα
Η πηγή κάθε απάντησης με αυτοσχεδιασμό κατόπιν αναζήτησης στο Google. Π.χ. όταν κάποιος ρωτάει «ρε παιδιά, πώς μεταφράζεται το "Tibial Spine Avulsion Fracture";» και εσύ, παρότι δεν είσαι γιατρός, το ψάχνεις λίγο στο google, δεν βρίσκεις σαφή απάντηση αλλά όπως και να έχει το παίζεις έξυπνος λέγοντας πως σημαίνει «κνημιαίο αποσπαστικό κάταγμα»· το κατέβασες από τη γκουγκλάβα σου.

¹ ας πούμε, δυσκολεύομαι να εμπιστευτώ έναν έλληνα προγραμματιστή που είναι ανορθόγραφος, επειδή διακρίνω μια ένδειξη πως η οκνηρία του (απαραίτητο προγραμματιστικό προσόν κατά τον Larry Wall) αποβαίνει σε βάρος της ακριβολογίας του. Αλλά αυτό είναι δικό μου κουσούρι.