Modest Mouse

Απίστευτοι στίχοι. Απίστευτοι.

Φλύαροι τίτλοι από τα album τους:

This Is a Long Drive for Someone With Nothing to Think About
Good News for People Who Love Bad News
We Were Dead Before the Ship Even Sank

Τους είχα πρωτοπροσέξει στη Σχεδία στην Αργυρούπολη από το Float On, που φαίνεται ανώδυνο τραγουδάκι, αλλά δεν είναι. Είναι απλά αισιόδοξο.

Δεν θυμάμαι πότε τους ξαναπήρα χαμπάρι. Σίγουρα χαμογελάω με το Bukowski: “Woke up this morning and it seemed to me, that every night turns out to be a little more like Bukowski. And yeah, I know he's a pretty good read. But, God, who'd wanna be such an asshole?” και “Well, see what you wanna see. You should see it all. Well, take what you want from me. You deserve it all. Nine times out of ten, our hearts just get dissolved. But one time out of ten, everything is perfect for us all. Well, I want a better place or just a better way to fall.”, και το απίστευτο “If God controls the land and disease, keeps a watchful eye on me… If he's really so damn mighty, my problem is I can't see, who would wanna be such a control freak?”

Και σίγουρα ανατριχιάζω με το Spitting Venom. Δεν θα παραθέσω πολλά από το κομμάτι, που είναι μεγάλο, οκτώμιση λεπτά, και λέει, λέει, λέει… απλά ένα δίστιχο: “So we carried all the groceries in while hauling out the trash, and if this doesn't make us motionless, I do not know what can.”

Αυτά.

Χριστός Ανέστη

Υπάρχει κάποια μέθοδος να ανακηρυχτούν παράνομα και καταχρηστικά, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες με σπαστικές και ηλίθιες διαφημίσεις;

Ας πούμε, έντεκα οκτώ διψήφιο. ΔΙΨΗΦΙΟ. ΔΙΨΗΦΙΟ!!! Που προσπαθούν να αποτυπώσουν στο μυαλό μας το δικό τους νούμερο, ώστε όταν βρεθούμε στην ανάγκη να καλέσουμε μια υπηρεσία, να μας έχουν σπάσει τόσο τα νεύρα που να θυμόμαστε πρώτα το δικό τους αριθμό. Καταπληκτικό το επεισόδιο στο The IT Crowd με τον νέο αριθμό κλήσης επειγόντων και τις αντίστοιχες τηλεοπτικές διαφημίσεις. Προφανώς άλλα κράτη αντιμετώπισαν ίδια προβλήματα πριν από εμάς.

Ή οι κάπως παλαιότερες διαφημίσεις της υποτεθίστω γνωστότερης τεκίλα, που αψήφιστα αναδεικνύουν ως μάνγκες τους πότες τού εν λόγω ποτού, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είμαστε μούχλες; Είμαι υπερήφανος που δεν πίνω αυτή την τεκίλα, και εξ αιτίας της διαφήμισης, αρνούμαι να πιω τέτοια σφηνάκια όταν με κερνάνε. (Άσε που άλλο ποτό πίνω, και άμα πιω σφηνάκι τεκίλα, ο πονοκέφαλος και το ανακάτεμα στο στομάχι είναι δεδομένο μετά).

Από την άλλη, γιατί ζει ακόμα ο τύπος με τη σπαστική φωνή που κάνει τον «χαριτωμένο» μπάρμαν που απαγγέλλει το μακρύ όνομα του ποτού που πίνεται στους 253,1°K; Ο ίδιος που σε κάποια άλλη ραδιοφωνική διαφήμιση έκανε τον τροχονόμο με μη Αθηναϊκή προφορά που κάνει αλκοτέστ-αντίγραφο της αλησμόνητης σκηνής από το “The Man With Two Brains”; Ε; Γιατί δεν έχει πεθάνει ακόμα;

Αντιθέτως, η διαφήμιση για το συμπιεσμένο χυμό ντομάτας με το ζευγάρι που ζητάει ντομάτες από τον παππού στο πλάι του δρόμου, είναι πάρα πολύ καλή. Στην περίπτωσή μου, βέβαια, δεν θυμάμαι ακριβώς το προϊόν, οπότε η διαφήμιση δεν είναι αποτελεσματική. Παρόμοια, πολύ καλές οι διαφημίσεις της Νόβα (ευρωπαϊκό, πουτ δε κοτ ντάουν κτλ), όπου θυμάμαι το προϊόν, αλλά δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να βάλω Νόβα, έστω κι αν συμπάθησα τους διαφημιστές που είχαν αυτές τις αηντίες :).

Στο πλαίσιο των αποριών: στο Φορτ Μπουαγιάρ, που ενίοτε βλέπω κι εγώ επειδή αρέσει στον Αλέξανδρο, η ξανθιά με τη σιλικόνη τι ρόλο βαράει; Γιατί δίνει ως επί το πλείστον ανόητες οδηγίες στον αρχηγό της ομάδας, που με τη σειρά του πρέπει να το φωνάξει στον δύσμοιρο παίκτη που περνάει τη δοκιμασία; Γιατί δεν φωνάζει η ίδια στον παίκτη τις οδηγίες; Άμα αγχώνεται που ο χρόνος τελειώνει, γιατί βάζει παραπάνω καθυστέρηση χρησιμοποιώντας μεσάζοντα;

ΥΓ
Τι απαντούσε, λοιπόν, την ώρα της Ανάστασης ο Λιακόπουλος;
—Αληθώς ο Σείριος.

Strip Show

Όλα μέσα στο μυαλό μας είναι.

Ένα παλιό τετρασέλιδο από κάποιο Βαβέλ, που μου άρεσε τόσο πολύ ώστε να κάτσω να το φτιάξω παρουσίαση. Ανεβάζοντάς το στο google docs, μάλλον χάθηκαν οι χρονισμοί για την αλλαγή των slides. Μπορείτε όμως να το δείτε εκεί, ή εδώ:

Ένα αστέρι έχει γεννηθεί

Περίμενα μέχρι αργά, επειδή περίμενα να μου στείλουν κάποιο κομμάτι από τον υπότιτλο του 4×02, μπας και τελειώναμε σήμερα τη μετάφραση (δυστυχώς δεν θα την τελειώσουμε). Το καλό είναι πως, όσο περίμενα, και ενώ η αντμιράλαινα και τα αντμιραλάκια κοιμούνταν, είδα αυτό, όπου ξαναείδα τον Ben Foster (επειδή πρόσφατα είδα το 3:10 to Yuma), τον οποίο είχα ευχαριστηθεί αφάνταστα σε εκείνο το εργάκι με τον Bruce Willis και κάτι με διπλή ομηρία.
Το Bang Bang You're Dead, λοιπόν, (που προφανώς το παρήγγειλα στο θείο για να το κρατήσω) ήταν από τις ταινίες που με αγγίζουν (σπανιότερα, όσο περνάει ο καιρός) όπως με άγγιζαν έργα στην εφηβεία. Λέει πως είναι για την τηλεόραση, αλλά μακάρι να ήταν έτσι και ο ΗΠΑτζίδικος κινηματογράφος.
Εύχομαι πραγματικά αυτό το παιδί να μη πάει χαμένο (ας πούμε, να μη πεθάνει από ναρκωτικά ή να μη προσκολληθεί σε στερεοτυπικούς ρόλους ψυχάκια). (Cue στοιχήματα ότι θα γίνει μεγάλη φίρμα.)

In other news, ανόητα διαφημιστικά σλόγκαν προς χρήση (αν δεν τα έχει σκεφτεί κανείς ακόμα, το license είναι creative commons):

⊕ Sony και καλά!
⊕ Και είπεν ο Κύριος: γεννηθήτω αυτοκίνητον. Όπελ και εγένετο.
⊕ ΤΟ… γιώτα χι του έλληνα.

(Τα γράφω για να κάνω χώρο για άλλες σκέψεις)

Αυτά είναι talk show

Μόλις τα είδα από ένα φίλο.

Ο Jimmy Kimmel είναι ένας talk show host, που από ό,τι μου είπαν, έχει πολύ χαβαλέ. Στο τελείωμα της κάθε εκπομπής του, λέει πάντα την ίδια ατάκα. Θα την πληροφορηθείτε βλέποντας το πρώτο video, όπου επιτέλους η ατάκα του γίνεται και πραγματικότητα:



Σε κατοπινό επεισόδιο, ο Kimmel έχει καλέσει τη Sarah Silverman, η οποία είναι και η σύντροφός του στη ζωή (υπάρχει και πιο σύντομη έκδοση, αλλά δείτε αυτήν):



Και, φυσικά, πιο μετά, έρχεται και η απάντηση:

Respect

Άρθρο για την διαδικασία υπερψήφισης (take two) του OOXML ως ISO standard:

Στο C|Net.

Ίσως ξέρετε, ίσως όχι όλα όσα έχουν παιχτεί στα παρασκήνια (ας πούμε, ψάξτε να δείτε τι έγινε στη Νορβηγία, όπου οι 21 δήλωσαν εναντίον, οι 2 υπέρ, φεύγει ο πολύς ο κόσμος από το δωμάτιο σύσκεψης («ψηφίσαμε, τι άλλο να κάνουμε; πάμε να τσιμπήσουμε τίποτα»), και μετά ανακοινώθηκε πως η Νορβηγία ψηφίζει «ναι»…).
Στο άρθρο του C|Net, λοιπόν, η τελευταία παράγραφος με τη δήλωση της Microsoft είναι όλα τα λεφτά.